Kimi sızılar vardır, keder değil acıdırlar. Kapıya sıkışan bir parmak gibi, yüreğini dağlarlar insanın.
Şimdi dünya herkesten yapılmış bir gönül yorgunluğu.
Şimdi dünya soğuk. İnsan büyüdükçe bir bir ayrılıyormuş
sevdiklerinden. İnsan güzellikten önce korkuyu görüyormuş. Şimdi dünya eşiklerde bir salkım gözyaşı. Kimse odalara sığmıyor.
"Her insan yeryüzündeki aynasını arar," demişti kimi âlimler, "onunla bir olmak, onda kendini bulmak için". Ama nasıl cennette Tuba ağacı, kökleri yukarıda, dalları toprağın altın da ters dönmüş ise, kimi aynalar da alaşağı eder yansımaları..
Sayfa 249Kitabı okudu
