Sabitlenmiş gönderi
‘Rastgele yürürken birden aklına geleyim, Sızlasın için.. Boğazın düğüm düğüm olsun, Ama ağlama, Ağlayamayacak kadar yansın için..’
Kıran kırdığı yerden kırılsın, üzen aynı yerden üzülsün, aldatan nasıl aldattıysa öyle de aldatılsın, nankörlük yapan nankörlük görsün, sahtelik yapan sahtelik görsün..
Er ya da geç, bugün ya da yıllar sonra..
"Her şey eşit olsun istiyorum. Mutlu eden mutlu olsun, huzur veren huzurlu olsun, acı veren acı çeksin. Sabahlara kadar ağlatan insana, yatağında rahat vermesin Allah. beddua edip, birilerinin üzülmesini isteyebilecek kadar kötü biri değilim. Aslında konu ben de değilim. Ama iyi insanların hak etmediği halde kötü bir şekilde yıpratılması zoruma gidiyor. O yüzden herkesin yaşattığını yaşamasını istiyorum hepsi bu."
-Huzeyfe Mücahid
Okur Takip Önerileri
"Eden bulur. Kalp kıran kalbini paramparça bulur, yalana tamah eden yalanın ortasında bulur, yarı yolda bırakan yapayalnız bulur. Belki bugün, belki yarın, belki yıllar sonra ama illaki bulur. Adaleti şaşmayan Rab gönlünüzü rahat eyler."
Ayrılık, terk edişler yahut edilişler.. Sonra? Sonrası keder. Hjorth, "Kopmak ölüm gibi, diye düşündüm; başlarda insanın canını yakıyor, sonra yokluğa alışıyorsunuz, diğeri, ölen kişi, yavaş yavaş yok olup sizden uzaklaşıyor." derken bundan bahseder. Bu keder acı ama geçiyor. Sonra? Sonrası buruk da olsa, sonrası iyilik sonrası güzellik..
hayatınızı mahvettikten sonra, "benim de hiçbir işim yolunda gitmiyor, başımda binbir türlü dert var, kafamın içi çok karışık" diyerek manipülasyonun âlâsını yapmışlar da biz anlayamamışız. ah evet canım. senin kafanının karışık olması, başındaki dertler benim hayatımın altını üstüne getirmeni meşru kılıyordu değil mi?
Söyleyemediğimiz her şeyi hatırladığımız bir yerde yalnızca iki harf öğrendim; AH
Ya Resulullah! Beni biraz incittiler, biraz tekme izleri var, biraz kırgınım, vefasızlık gördüm, boğazım düğüm düğüm oldu, çok gece göz yaşı döktüm çok gece.. Ama hep seni düşledim..
Hani her şey unutulur, hiçbir şey yaşanmamış gibi davranılır da...
Yine de eskisi gibi olmaz bazı şeyler. Halikarnas Balıkçısı şöyle anlatır bunu: "Nitekim deniz de bağrına atılan taşı unutur ama o taş yine oradadır ve oradan bir daha çıkmaz." Gönül kırmamak gerek. Taşlar küçük dahi olsa insanın gücüne gidiyor, ağrına gidiyor. Yıllar geçse de o taş hep bağrımızda duracak. Bu ise en kötüsü..