Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.7
Ümmü Gülsüm
Ümmü Gülsüm
@_glsm
37 reader point
Joined on October 2018
Okuma Hedefleri
"Kuşlar tutsak yaşayamazlarmış. Ya çocuklar, İnci? Onlar tutsak yaşayabilirler mi?"
Gecenin yarısına geldiğimde hâlâ gözüme uyku girmediği, bir yerlere kaçmak istediğim o an elime geçen ilk kitap oldu. Hem ağlamaya hem gülmeye bir de üstüne düşünmeye de ihtiyacınız varsa eğer bu kitabı okumakla tam yerinde adım atmış olursunuz. Bir çırpıda, bir nefeste bitse de etkisi uzun sürecek hacmi geniş bir kitap.
Dışarıda bakacak kimsesi olmayan minik Barış'ın mahkum annesiyle kaldığı 'kafes' dediği cezaevinden çok sevdiği İnci ablasına yazdığı ama demir kapılara takıldığı için bir türlü ulaştıramadığı onlarca mektuplarından oluşuyor.
80'li yılların 12 Eylül karanlığına gidiyorsunuz.
Düşünmenin suç olduğu, kitap okumanın suç olduğu karanlık zamanlar. Fikir suçundan mahkum olan insanlar.. Bütün bunlara şahit olan minik Barış'ın cevabı verilemeyen, çokça düşündüren soruları bazen üzüyor, bazen de güldürüyor. Ama en çok çaresiz bırakıyor.
"Bizim göğümüzün yalnızca gündüzü var. Senin göğünde akşam oluyor mu İnci?"
Oysa gökyüzü hepimize aitti..
'dili yok kalbimin, ondan ne kadar bîzarım.'
Bu kitap, okumaya niyet etmem ve okumaya başlamam arasında baya bir süre bana yoldaşlık etti; otubüste, trende, deniz kenarında, bir parkın bankında. Uzun zaman bakışıp durduk, bütün gözyaşlarıma, çaresizligime, yalnızlığıma şahitlik etti. Bir dost gibiydi. Ve sonunda okuyabilmek nasip oldu.
Her yaraya merhem olacak nitelikte öyle isabetli cümleleri var ki ama ben şu sözlerden sonra başka söze hacet kalmadığını düşündüm;
- Kendi sesinle haykırdıysan, kendi gözyaşlarınla ağladıysan, kendi gözlerinle gördün ve kendi düşüncelerine düşündüysen, kendi rüyalarınla uyudun ve kendi dualarınla yakardıysan, sana ait bir ömür sürdün demektir..
- Alvin Toffler gibi yazarların ifadesiyle, 'kullan-at' toplumunun ortaya çıkışının işaretleri 1960'lı yıllarda belirmeye başlamıştı. Bunun anlamı sadece üretilmiş malları atmak değildi... aynı zamanda değerlerin, hayat tarzlarının, istikrarlı ilişkilerin, şeylere, binalara, yerlere, insanlara ve eyleme ve olma konusunda öğrenilmiş tarzlara bağlılığın da atilabilmesi anlamını taşıyordu...
