ve son olarak ...
Sevginin özgür olduğu ve egemenlik içgüdüsünden arındırıldığı, zulmün ve kıskançlığın mutlulukla yok edildiği ve yaşamı oluşturan ve zihinsel hazlarla dolduran güdülerin engellenmeden gelişebildiği bir dünya olmalıdır. Böyle bir dünyayı kurmak mümkündür; sadece insanların bunu istemesi gereklidir.
Tıpkı sanat gibi işlevsizleşiyor, özünden kopuyor.
Bürokratik bir devlet sosyalizmi uygulamasında bilim kısa sürede ilerici olmaktan çıkacak, otorite için ortaçağa özgü bir saygı hakim olacaktır.
Böyle bir dünyada, güzelliklere tutkun bir insan için hayatı çekilebilir kılan her şey yok olacaktır. Sanat, insan doğasının vahşi ve anarşik yönünden doğar; sanatçı ve bürokrat arasında derin ve karşılıklı bir düşmanlık olmalıdır.
Okur Takip Önerileri
Tüm iyilikler bireyin kendi içinde gerçekleştirilmelidir ve dünyayı yeniden şekillendirme amacı güden herhangi bir siyasi sistemin en önemli amacı bireyin özgür gelişimi olmalıdır.
Bu aslında bir dipnot ama hoşuma gitti.
Özgürlüğün en büyük iyilik olduğunu söylemiyorum: En iyi şeyler içten gelenlerdir, yaratıcı sanat, sevgi, düşünce gibi şeyler. Tüm bu unsurlar siyasi koşullar tarafından desteklenebilir ya da engellenebilir, ama siyasi koşullar tarafından yaratılmaz. Özgürlük, hem kendi içinde hem de tüm diğer iyiliklerle olan ilişkisi bakımından siyasi ve iktisadi koşulların sağlayabileceği en büyük iyiliktir.