Bir dönem her şeyden sıkılıp yok olmak istedim.
Sonra düşündüm. Karanlık bir yola yelken açmaktansa, bildiğim yolda dilediğim gibi yaşayabilirim...
Öyle de oldu. Hayatı ikinci şansımmış gibi yaşamaya başladım. Tek bir hayatım var. Ama ikinci kez yaşasaydım bunu böyle yapardım dememek için gayret ediyorum.
Bazen olmayacak şeylere üzülüyorum. Sonra "üzüldüğün şeyi yıllar sonra tebessümle hatırlayacaksın" deyip, yıllar sonrayı beklemeden o an tebessüm ediyorum.
Kim ne der diye düşünmüyorum. Onları düşünmek, onların konuştuğu, düşündüğü hayatı yaşamak demek. Tek bir kez yaşayacağım, onlarla vakit kaybedemem.