Bu əsər günümüzdə yaşadığımız problemlərin təməlinin əslində uşaqlığımızda gizli olduğunu sərgiləyən romandır. Aldığımız hər qərarın, atdığımız hər addımın arxasında uşaqlıq travmalarımızın nəticəsi olduğunu vurğulayır.
Gerçək həyat hekayəsi olması məni çox üzdü. Kənan'da narsist duyğular basqındır. Özünü sevən, rədd edilməyi gözə almayan insan bir gün tərkedildikdə içində yalnız intiqam hissi alovlanır və əsla günahı özündə axtarmır. İlk hissələrdə heçdə xoşagəlməyən bu obrazın davranışlarının səbəbi son hissədə aydınlaşdırılsada məndə yenədə fikir dəyişikliyi baş vermədi təəssüfki. Çünki nə qədər travma yaşamış olsada bu cür davranışlar sərgiləməsi qəbuledilməzdir mənim fikrimcə.
Fatoşun fərqindəlik yaşaması, özünə dəyər verməsi hardasa içaçıcı, sevindirici haldır. Lakin Handan üçün eyni şeyləri demək mümkün deyil...
Ümumilikdə əksər cümlələr əslində öz davranışlarımızı da sorğulamamıza səbəb olur. Hadisələrə daha fərqli gözlə baxmamıza yardım edir.
Oxumanızı tövsiyə edəcəyim kitablardan biridir.