Yağmuru seviyorum çünkü o asla adaletsizlik yapmıyor. İyi kötü güzel çirkin demeden herkesin üzerine yağıyor. Hafifliğiyle şefkatini dillendirirken, bastırması ile de öfkesini kusuyor.
"Eskiden nasılsa, yine öyle olacak." diye söylendim.
Ama korkarım ki hiç iyi olmayacak . Eskiden de berbat bir yerdi dünya, eskiden de rezildi insanlar, şimdi de öyle. Belki daha da fena. Karamsar konuşuyorum belki , ama geleceğe güvenimi yitirdim Evgenia . O kadar çok hayal kırıklığına uğradım ki, artık umut etmek istemiyorum. En saf , en masum sandığımız kişiler bile binbir hesap içinde. Hem de kirli, kanlı hesaplar. En fenasına hazır olmak lazım . O zaman daha az mutsuz oluruz...