kbra
@_kbr_kbr
Bâkî kalan bu kubbede bir hoş sadâ imiş.
200 okur puanı
Haziran 2019 tarihinde katıldı
Sonra kalbin sessizce soğuması. Sonra bir ruhsuz yalnızlık. Unutmanın açık hapishanesi.
Ölüm de bırakacak bir gün bizi
Bir gün, yalnız bile olmayacağız.
Annem benim
Neden yorgunluktan ve merhametten başka
Fotoğrafın yok evimizde.
Okur Takip Önerileri
Gerçek mutluluk, yavaş yavaş, azar azar gelir ve bu bizim hayata bakış açımızla, çevremizle, çevremizdekilere karşı davranışımızla doğrudan doğruya ilgili ve orantılıdır. Mutluluk, birbirini tamamlayan ufak tefek şeylerin birikmesinden doğuyor.
Ama şuramda bir bulantı. Gitmiyor, geçmiyor. İnsanlar arasında durmadan mikrop gibi yayılan bir hastalığın bulantısı bu. Kuşku ve güvensizlik. Bunları böyle böyle düşünmek zorunda kalışım. Yoklaya yoklaya yaklaşmak herkese. Şu anlamda ya da bu anlamda. Adımları hesaplı atmak. Yürekleri hesaplı açmak. Açık olamamak. Her gün biraz daha kapanmak. Her gün biraz daha köstebekleşmek, tilkileşmek, böcekleşmek.
