Görmediniz talihin karalıklarını
Ne kadar az şükrettiğinizi anlamadınız
Ölümden kaçarken vurulmadı eşiniz
Bilmediğiniz bir adama uzatmadınız son bir umut için ellerinizi
Bir baba kucağında kıyamadıklarını taşırken
Yeryüzünün kıyamet misali parçalandığını duymadınız
Çocuklar mı?
Onlar hala aynı gülümsüyorlar, ölüme bile.
~Ferisya
#rafahonfire
Ve umut kesilir de bir gün ölümle artık
En uzun mektuplardan birkaçı çekmecelerde.
Var mıydık? Belki… biraz
Bir sıra dil balığı kesiksiz eylemlerde.
Edip Cansever
Gece inmiş şehre
Sadece şiir merhem olur
gönlümün karasına şimdi
Birbirine kırgın duvarlar, insanlar ve gölgeler.
Şimdi ne yazsam da geçse, kalbimin küsü?
Erdem BAYAZIT
"İtten aç,
Yılandan çıplak,
Vurgun ve belâ
Gelip durmuşsam kapına
Var mı ki doymazlığım?
İlle de ille
Sevmelerim,
Sevmelerim gibisi?
Oturmuş yazıcılar
Fermanım yazar
N'olur gel,
Ay karanlık...
Ahmed Arif, Ay Karanlık
Gün bitti, elindeki güller de soldu
Anımsanacak neler kaldı bugünden
Paylaşılmış olan nelerdi sımsıcak
Belki bir türkü söyleriz geceye karşı
Saçlarımı tarazlayan bir şafak olur
Ahmet Telli
Neden bu kadar çok kitap okuyorsun?
- İnsan sevmiyorum ben. Gerçek insanları sevmiyorum. Fazla sıkıcılar. O yüzden kitaplarda bulduğum ve gerçek olmadıklarını bildiğim insanlar ruhumu dinlendiriyor...
~Ali Lidar
Bir yanılgının, binlerce yenilgiden daha keskin olduğunu gördüğünde eve dönmek isteyeceksin ama ev; kapı duvar olacak. Ve sen, bildiğin denizlerde yeniden boğulacaksın. Aşina yüzler el olacak ve yalnızlığı şah damarında hissedeceksin. Sonra geçecek. Her şey geçer, bilirsin.
"Okumak benim kaçışım, rahatlığım, tesellim, uyarıcımdı; saf zevk için okumak, bir yazarın sözlerinin kafanızda yankılandığını duyduğunuzda sizi çevreleyen güzel bir sessizlik için okumak..."
- Paul Auster
"Her insan kendisi olması karşılığında topluma bir bedel öder. Az ya da çok ama mutlaka bir bedel. Kimse bedelsiz kendi olamaz. Bu bedel çoğu kez yalnızlıktır."
— Murathan Mungan