Hayatımda biri vardı.
Öyle çok sevdim ki onu, böyle bir sevgi olmadı hayatımda...
Hani insan bazı güzel şeyleri sonsuza dek sürecek zanneder ya, işte öyle sevdim onu. Sonra mı? Sonrası işte ayrıldık. İlk iki gün o kadar acımadı, düzelir sandım. Sonra batmaya başladı giderek bazı şeyler. Bir hafta sonra içime öyle bir sancı yerleşti ki;
Allah'ım, böyle bir acı olamaz!
Sonra anladım ki kaybettiğini anlamakmış meğer bu. Sonradan düzeltmeye çok çalıştım, üstelik bir kabahatim yokken hem de...
Ama bir daha hiç bir şey düzelmedi. Çok uzun zaman içimdeki acı yüzünden uyuyamadım, dışarı çıkmadım, kimseyle konuşmadım, ağladım.
Belki arar diye bekledim ama aramadı...