Mustafa Bayrak
@_mustafabayrak_
15 okur puanı
Mayıs 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Schiller in dediği gibi, hepimiz Arkadia'da doğduk: Yani, dünyaya mutluluk ve haz arzularıyla dolu olarak geliriz ve bunları gerçekleştirme yolunda ahmakça bir umut besleriz. Hâlbuki çok geçmeden kader gelir, bizi birdenbire yakalar ve bize hiçbir şeyin aslında bizim olmadığını, sadece tüm malımız ve mülkümüz, eşimiz ve çocuğumuz üzerinde değil, kolumuz ve bacağımız, gözümüz ve kulağımız ve hatta yüzümüzün ortasındaki burnumuz üzerinde bile tartışılmaz bir hakka sahip olduğu için her şeyin kendisine ait olduğunu öğretir. Bununla birlikte, bir süre sonra tecrübe gelir ve mutluluğun ve hazzın, sadece uzaktan görünen, yanına yaklaşıldığında kaybolup giden bir serap olduğu, buna karşın dertlerin acıların gerçeklikleri olduğu, kendilerini doğrudan temsil etikleri ve ne yanılmaya ne de beklentiye ihtiyaç duymadıkları düşüncesini getirir: Bu ders faydalı olursa, mutluluğun ve hazzın peşinden koşmayı bırakırız ve daha çok, acının ve dertlerin giriş yolunu mümkün olduğunca engellemeyi düşünürüz. Daha sonra, dünyanın sunabileceği en iyi şeyin, acısız, sakin, katlanılır bir hayat olduğunu öğreniriz ve bu hayatı, daha güvenli bir şekilde gerçekleştirebilmek için isteklerimizi bunlarla sınırlarız. Çünkü çok mutsuz olmamak için güvenilir yol, çok mutlu olmayı istememektir.
İnsanları huzursuz eden olaylar değil, insanların olaylar hakkındaki görüşleridir.
Aslında, kötülüktür dünyada egemen olan ve ahmaklık da bu noktada oldukça söz sahibidir. Kader acımasızdır ve insanlar acınası bir haldedir. Böyle bir dünyada, kendinde çok şeye sahip olan bir kişi, Aralık ayının karlı, buzlu bir gecesindeki aydınlık, sıcak, neşeli bir Noel sofrasına benzer.
Okur Takip Önerileri
Mustafa Bayrak tekrar paylaştı.
Yaşadığımız yeri değiştirerek tutkularımızdan, açgözlülüğümüzden, kararsızlığımızdan, korkularımızdan ve isteklerimizden kurtulamayız.
Sokrates'e yolculuklar yapıp ülkesine dönen birinin hiç iyileşmemiş olduğu söylediklerinde Sokrates şöyle cevap verir:
"İnanırım. Yolculuğa kendini de götürmüştü."
Mustafa Bayrak tekrar paylaştı.
Şu noktaya bir daha bakın. İşte bu. İşte vatan. İşte biz. Üzerindeki herkesi seviyorsunuz, herkesi biliyorsunuz, herkes hakkında bir şey duymuşsunuz; her insan, kim olursa olsun, kendi hayatını yaşıyor. Sevinçlerimizin ve acılarımızın toplamı, türümüzün tarihindeki, kendinden emin binlerce din, ideoloji ve ekonomi doktrini, bütün avcı ve toplayıcılar, bütün kahramanlar ve korkaklar, uygarlığın bütün yaratıcıları ve yok edicileri, bütün krallar ve köylüler, bütün genç aşık çiftler, bütün anneler ve babalar, umut dolu çocuklar, mucitler ve kâşifler, bütün ahlak hocaları, bütün yozlaşmış siyasetçiler, bütün "süperstar"lar, bütün "yüce lider”ler, bütün azizler ve günahkârlar orada -bir güneş ışığı hüzmesinde asılı duran o toz zerresinde- yaşadı.
Mustafa Bayrak tekrar paylaştı.
İngilizcede Çarşamba [Saturday] Satür'ün günüdür. Pazar ve Pazartesi ('Sunday' ve 'Mo(o)nday'] yeteri kadar açık. Salıdan Cumaya kadar bütün günlere Kelu koma Britanyasını istila eden Saksonların ve Cermenlerin Tanrılarını adı verilmiş: Örneğin Çarşamba (Wednesday), Odin'in (ya da Wodin'in) günüdür ve hecelediğimizde ("Wedn's Day" daha belirgin hale gelir, Salı (Thursday] Thor'un günüdür. Cuma [Friday] Aşk Tanrıçası Freya'nın günüdür. Haftanın son günü Latince kalmış, diğerleri Cermenleşmiş.
Mustafa Bayrak tekrar paylaştı.
Kendi kendini kutsayan şovenizmlerin, saygınlığını yitirmiş, kirlenmiş bir sahada hala direniyor gibi görünen sadece bir tanesi, özel olduğumuz yolunda sadece tek bir his var: Kendi eylemlerimizden yahut eylemsizliklerimizden ve teknolojilerimizin kötü kullanımı yüzünden, en azından dünya için olağanüstü bir anda yaşıyoruz; ilk kez bir tür kendini yeryüzünden silebilecek hale geldi.
Mustafa Bayrak tekrar paylaştı.
Belki de 400 milyar güneşin bulunduğu bir galaksideki ilk teknik uygarlık bizimkidir.
Sert gerçeğe sarılmak, moral veren bir masaldan çok daha iyidir.
Daha kendi gezegensel vatanımızı bile düzene sokamayan, düşmanlıklar ve nefretlerle bölünmüş, çevremizi yağmalayan, birbirimizi gerek bilinçli bir şekilde gerek öfke ve dikkatsizlik yüzünden öldüren, üstelik yakın zamana kadar, evrenin sadece kendisi için yaratıldığına inanmış bir tür olan bizler... biz mi uzaya çıkacağız, dünyaları hareket ettireceğiz, gezegenleri yeniden düzenleyeceğiz, komşu yıldız sistemlerine yayılacağız?