Dolunaya bürünmüş yüzüyle, ceylân: Ona sakın yaklaşmayın diye uyardı bizi zaman.
Ah, yolladık ona, ne mektuplar İnkâr edemediği anlamlarla doluydular. Bir ‘sır’ bilerek sakladığımız da neydi?
‘Yazılmış’ olandan da mı ilerdeydi? Büyük okyanus, tutkunun hatırâtı, Parlayıp tutuşan ateşin nârı,
Yeni gün, ki ona karşı duran, Odur geçmiş aşklar denizinde kalan…
Üzerinde çatlak bulunmayan sağlam bir duvar gibi görünüyordu hayat. Ama beklenmedik bir sarsıntı,bu mağrur duvarı, kumdanmış gibi bir anda yerle bir etti.
Ne derebeyi var, ne site. Asırlardır aynı istismar usullerle toprağın bereketini, insanın tahammülünü tüketen tatsız tuzsuz
toprak ağaları. Gangster bir orta sınıf. Ve bir gecekondu proletaryası.