Mâdemki biri yaşadığı hâlde yok olabiliyordu, öbürü de yok olduğu hâlde yaşayabilirdi.
O gece hayalimde sağlarla ölülerin, birindeki varlık, ötekindeki yokluk esasları öyle bir birleşmişti ki, ateşi kırk dereceyi geçen bir hastanın vehim dediğimiz ölçüsüz hassasiyetiyle, ölüleri dirilerden daha mükemmel ve tam bir fiilin şartları içinde yaşıyor farzettim.
Sayfa 10