İroniler kitabı. Bir eleştiri ancak bu kadar güzel işlenebilir. Dönemi anlatıyor, dönemimizi. Kitabın kahramanı ile gündelik yaşamımızda çok sık karşılaşıyoruz. Vasatlığın tahakkümü, cahilliğin yükselişi, bilgisizliğin erdemi. Evet, bu gerçekten bizim yaşadığımız toplum. Yazar aklımı fethetti. Kıkırdayarak okudum kitabı. Ayrıca bu kitap yoğun eleştiriye tutulmuş ki nedenini anlamadım. Neymiş Puslu Kıtalar Atlası'ndan sonra hiç tatmin edici gelmiyormuş. İhsan Oktay Anar gerçekten özgün bir yazar, kendini tekrar etmemesi ve zihninde böyle delice dünyalar yaratması sizce de güzel değil mi? Ah şu beklentiler...
