İnsan koşarak gittiği yerlerden çekilir. Heyecanla aradıklarından uzaklaşır. Çok sevmesine rağmen araya mesafe koyar. Çünkü zordur yüklediğin anlamın altında ezilip kalmak... Zarifoğlu diyor ya : "Gelecektim ama daha kötü bir hatıram olsun istemedim."
Hatta biliyor musun? Bazı günler gelecek ve sen bir başkasına geçeceğini söyleyeceksin. Kendi yaralarını iyileştirmiş olmanın verdiği gururla, "Sen de yapabilirsin!" diyeceksin.
Bir gün yaptığın her şey gördüğün her şey ve tanıştığın herkes gözünün önünde sıralanır;her şey derli topludur. Hepsi bir arada.. İyiler ve kötüler. O zaman kendinle anlaşabildiğini anlarsın..
Ben sana tutkunum kır çiçeğim...Bülbülün güle dil göktüğü gibi değil benim sana gönül verişim... O sevdanın mahremiyetini düşünmedi hiç... Benim sana olan sevdam, sadece kalbimle şu karaladığım sayfalar arasında... Bülbül sabırsız... Ben seni ve sana olan hislerimi kalbimin derinliklerine gömüyorum... Sarı, mor, eflatun renklerin, yalnızlığımın simgesi... Desenlerin, yüreğime kazıdığım duyguların asilliğini taşımakta. Seni seviyorum yalnızlık çiçeğim...