“Unutmayın kızan ve küsen bir süre sonra kendisi gelir. Ama kırılana kesinlikle sizin gitmeniz gerekiyor.”
Bu bana zamanın birinde kırgın değilim ama kızgın da değilim diye başladığım cümleyi hatırlattı ... bazen kırgın olmadığını sanmak istersin karşıdaki kişiye değer verdiğinden...
Süeda Sayar yorumladı.
EY OĞUL! Kader oluğunun altında uyu. Bunu; sabra yaslanarak, kadere gönülden riza göstererek, felâha erme ümidi içinde ibadet ederek yap. Eğer böyle olmağa devam
edersen, Allah, mukadder olan şeyleri kendi lütuf ve ihsanından sana gönderir. Hem de senin isteyemediğin ve temenni edemediğin güzel ve hayırlı şeyleri.
EY AHALI! Kadere riza gösteriniz. Kadere rıza gösteren Abdülkaadir'e kulak veriniz. Kadere rıza göstermiş oluşum beni Allah'a ulaştırdı.
EY AHÂLİ! Geliniz, aziz ve celil olan Allah'a boyun eğelim. O'nun takdirine, O'nun fiiline boyun eğelim. Gerek zähiren, gerekse bâtinen, O'na itaat edelim. Kadere nå gösterelim, muvâfakat edelim. Kader özengisine basarak yürüyelim. Zira kader bize Allah'ın gönderdiği elçidir. Gönderenin hakkı için ona ikram edelim, boyun eğelim. Eğer kadere karşı böyle davranırsak, o, beraberliğinde bizi Allah'a götürür. İşte bu nok tada ve bu halde; nusret, hâkimiyet ve dostluk hak olan Allah'ındır. Kadere kayıtsız - şartsız rıza gösterme noktasına geldiğin ve Allah'ın dostluğuna hak kazandığın zaman, O, sana, kendi ilim deryasından içecek, lütuf sofrasından yiyecek,... verir. Kendisiyle ünsiyet peyda etdirir. Seni kendi rahmetine garkeyler. Fakat bu hal, milyonlarca insandan ancak pek az vf nadir kişilere nasip olur.
EY OĞUL! Sana takva gerek. Takvaya sarıl. Mürtaki ol. Sana şeriat gerek. Seriatin esaslarına sarıl. Sen; şerîatın esaslarına sarılmalı, nefse, hevai arzulara, şeytana ve kötü Kişilere muhalefet etmeli ve onlara uymamalısın. Mümin kişi,bu hususlarda daima cihad halindedir. Öyleki, başında miğferi hiç eksik olmaz, kılıcı asla kınına girmez, atının sırtı hiç eğersiz kalmaz.Uykuyu bile hak erenlerinin uyuduğu niyetle uyur. Hak erenleri, düşmanlarına galib gelebilmek için zindelik kazanmak maksad ve gayesiyle uyurlar. Ihtiyaç dolayısiyle yemek yerler. Ancak zaruret halinde konuşurlar. Mecbur kalmadıkça, adetleri dilsizlik ve sükûtdur. Onlar ancak Allah'ın takdiri konuşdurur, Allah'ın filli konuşdurur. Bu dünyada, onların dillerini Allah hareket etdirir, konuşdurur. Tıpkı yarın kıyamet gunu uzuvlarını konuşduracağı gibi. Onları, her konuşanı konuşduran aziz ve celil Allah konuşdurur. Onları Allah konuşdurur.
Süeda Sayar bir yorumu yanıtladı.
Her ne olursa olsun, her şeye rağmen hayatta güzel şeylerin olması için çabalamaya kendimi ikna etmem gerekiyor sanırım, bazen insan ümitsizliğin dipsiz kuyusuna sürekli çekiliyor, veya çekilmesine müsaade ediyor. Etmemeye çalışırken bile çekiliyor, sadece bir mevzu üzerinden de değil üstelik veyahut bir mevzu yüzünden birçok şeye, değiişken bir durum olsa da çabayla bir şeylerin değişebileceği gerçeğini sindirerek içselleştirmek bunun çözüm yolu..
Ama bazen bazı şeyleri bilmek, ve çok farkında da olmak, bir şeyleri düzeltmeye yetmeyebiliyor, yapmaya çalıştıkça olmayabiliyor, yapmaya çalıştıkça daha da kötü olabiliyor. Böyle olduğunda ise bir noktadan sonra bir vazgeçiş, bir kaçış, bir boşvermişlik başlayabiliyor.
3 previous answer
Rabbin var. Sen kendine bile bazen tahammül etmek istemesende, kendinden kaçmak isteyip kaçamasanda, sana her gün yeni bir fırsat her an sana yeni bir şans veren, sana hayat veren ve senden vazgeçmeyen, sana şah damarından daha yakın, sana kendinden daha yakın, her halini bilen..