Oysa insan, olduğu gibi sevilmek ister. Zaafıyla, kusuruyla artısı ve eksisiyle, olduğu gibi... Kusursuzlaştırılmış bir halde değil. Rabbimizin bize olan sevgisi, paha biçilmezdir. O, bizi yaratan ve herşeyimizi veren kendisi olduğu halde, bizden kusursuzluk değil, kusur işlediğinde samimi bir istiğfar beklemektedir. Ama O'nun kullarının dünyasında, 'kusursuz' olmamız beklenir sevilmek için.