Yıldız Yılmaz
Yıldız Yılmaz
@_yildizlandin_
Gerçek yaşamın peşindeyim. 🫁 Tekerlekli sandalye de dört teker üzerinde dönüyor dünyam. :)
Ressam/ Çocuk Gelişimi
Amasya Uni /
1998
58 reader point
Joined on January 2017
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
"Parmaklarını saçlarımda istiyordum, dudaklarını yüzümde... Sonsuzlukta yok oluncaya dek. "
Başlarda düşüncelerimde Titanic etkisi oluşturduğunu söyleyebilirim 'Benim Uzak Yıldızım'ın. Ki bu durum benim hoşuma gitti. Benzetmemde ki nedeni şu şekilde açıklayabilirim. Titanic de devasa bir gemiydi ve batması imkansız görünüyordu. Bu kitap da ise uzay gemisi İkarus devasaydı ve batması imkansız görünüyordu. Lakin hiperuzaydan geçiş yapacağı sırada bir gariplik oluştu ve battı. Aslında parçalandı da diyebiliriz sanırım. Bütün olay da bu şekilde başladı. İki karakter Lilac ve Binbaşı Tarver Merendesen! Bilinmeyen bir gezegene düştüklerinde nasıl yaşamaya devam edecekler? Aralarında ki duygu yoğunluğunu bastırmaya çalışırlarken geçen diyoloklar da oldukça güzeldi. Bir birlerine ufak ufak laf atmaları, içten içe birbirlerini sevmeleri bunlar güzel ayrıntılardı. Yaşam mücadelerini okurken fısıltıları bir çeşit varlıkların eklenmesi bende garip bir duygu oluşturdu. Ne olduklarını anlamaya çalıştım sonuna kadar, onlara zarar verecekler mi? diye de düşünmedim değil. Bir de yazarların hem Lilac 'ın hemde Tarver 'ın anlatımını yazmalarına bayıldım. Böylece sadece Lilac'ın duygularını, tahminlerini değil. Tarver'ın da düşüncelerini, duygularını da ögrenebiliyordum. Sonuna geldiğimde ise okurken oluşan tüm sorularıma cevap vererek sonuçlandı; fakat beni tatmin etmedi. Sonunda keşke bozmadan bitseydi dedim. İkinci kitabın nasıl ilerleyeceğine dair ufak ufak fikirlerim var ama bekleyeyip okuduğumda göreceğim sanırım "Sen ölürsen, bende ölürüm. "
Hakkında yorumlayabilinecek o kadar duygu var ki! İşin aslı duygularımı yazmak gönlümü size açmak gibiydi bu kitapda.
Şöyle ki August Pullman gözlerimizin görebileceğinden çok daha derinde yer alan bir karakter. Okurken gözlerinizle okuyor, gönlünüzle anlıyorsunuz. Yaşadıklarını sıradanlaştırmayı öğrenmiş belki de doğuştan itibaren yapması gereken bir kuralmışasına insanların acıyan bakışlarını, korkan bakışlarını, zoraki gülümsemelerini gördüğü halde umursamayarak sıradan, normal bir hayat yaşamaya çalışan küçük bir çocuktur. 10 yaşında sanki büyümüş de küçülmüş bir olgunlukla hastalığıyla mücadele eden bir çocuğun hayatını yaşadığı zorlukları ve güzellikleri Mucize 'lerini merak ediyorsanız, hayatınızda başka bir 'bakış açısı' katmak istiyorsanız, daha da ötesi gönül gözünüzü biraz daha genişletmek istiyorsanız. Agust'u tanımalısınız!
Eğer Yaşarsam 'a gelecek olursak, kurguyu beğendim! Çok beğendim de denebilir. Şöyle söyleyecek olursam, ana karakter Mia, bir gün ailesiyle araba yolculuğuna çıktığında hayatı bir anda baştan sona değişir. Bundan sonra hayata devam edebilecek mi? edemeyecek mi? Sorusuyla olaylar yaşanmaya başlanıyor. Mia ailesi ve çellosuyla mutlu olabilen, başarılı bir kız.17 yaşında hayatı rütin ve güzel ilerlerken, Adam 'ı tanıyarak hayatını tamamladı. Tamamlanan bir pazzıl düşünün, nasıl bozulabilir? Parçalar kaybolursa... Size Mia'nın hayatını bir Pazzıldan yola çıkarak tanımlayabilirm.Tüm parçalar bir aradayken, birden tek bir anda ellinden bütün parçalar kayıp gittiğinde yaşamak ister mi? Ya bir parça hala elindeyse ve o parça Adam'sa. Aynen öyle, zaten bu yorumumdan çoğu şey belli oluyor. Yer yer hüzünlendim yer yer mutlu oldum ama beni ağlatacak bir kitap değildi. Sadece çok beğendim Kurguyu. Karakterlere gelecek olursak Adam, Taddy ve Büyükbaba karakteri beğendiklerim arasında yer alırken; Mia çok soğuk kalan bir karakter olarak yer alıyor benim için. Olaylara karşı oluşan tepkileri bu düşüncelerimi doğrularken yine de merak ederek okudum.
Müzik sizin için ilgi çekiciyse ve eğer müziğe dair bilgilerden bir kaç şey öğrenmek istiyorsanız bu kitabı okuyabilirsiniz. Güzel bir kurgu. Daha iyi anlatabilecek yazarlar da var tabii ama yine de eh güzeldi.
Reader Follow Recommendations
İşte karşınızda, farklı anlatımıyla beni şaşırtan bir kitap!
Hemen yoruma gelecek olursam, Hamza karakterinin dilinden anlatılması ve Hamza'nın kendi kendine içten içe konuşarak kitap da ilerlemesi başta kafa karıştırıcı gibi görünsede bir iki sayfa sonra "tamam anladım, anlıyorum." demeye müsait.
Kitabın konusuna değinecek olursak,
Spoti Bulunabilir! Böylelikle #kitapserisi yorumum gelmiş bulunmakta! İki kitapdan oluşan bu serinin ikinci kitabı olan Sen Gittiğinde, bu sefer birinci kitabın aksine oğlan karakterden anlatılıyor. Adam 'ın Mia'dan sonra ki 3 yılı hayallerinde ki gibi geçmesi üzerine müzik gurubu ününe kavuşur ve Adam hayalini kurduğu yerlere gelir. Yalnız bir tek eksik bütün güzel şeyleri sönük bir hal almasına yetiyordu. Mia 'nın olmayışı Adam'ı baya yıpratmıştı. Okurken bu yönden dolayı sıkıldım. Bir de şu var Adam'ın tam da istediği yere gelmesini anladım da, Mia'nın da hayalini kurduğu yere gelmesi biraz fazla "pembe bulut" etkisi oluşturdu bende. Gerçekçiliği biraz yok gibiydi. Tamam tabi ki istedikleri yerlere gelebilirler, eğer yeterince çaba gösterirlerse. Ama ne bileyim...en azından hayallerini kurdukları şeylerde biraz fark olabilirdi.
Mia'nın komadan çıkmasından sonra Adam'ı bırakması da nankörlük gibi geldi bana. Biraz okuyunca hak verebilirsiniz Mia'ya da, muhakkak hak verenleriniz olmuştur.
Ah! Uzattım da uzattım. Sonuç olarak ben Sen Gittiğinde 'yi beğenmedim, sevmedim dostlar!
