Sinan Yağmur "Aşk'a yolculuk -Veysel Karâni"
Aşk; onu görmeden gözlerine coşkunun darağacını kurup, sessizliğe cennet büyütmekdi.
Aşk; genzinde bir hasreti, çiğneye açlığın dergahına, tok hıçkırıklarla biriktirmekti.
Aşk; teslimiyetin çengeline közünden iğneler batıran huzura sadakat beslemekti...
Kapı yayınlarıKitabı okudu
- " (…) Resulullah (s.a.v.) buyurdu ki:
“Muhacir, kötülükten uzaklaşandır.
Mücâhid ise, nefsinin hevasına, istek ve arzularına karşı koyandır...”
Sayfa 75 - İnsan Yayınları
Sen, ben ve şiir
Üçlü bir denklemiz aslında
Formülsüz çözülen.
Sayfa 7
Bazen de bir motifim,
İmece usulü dokunan kilimlerde.
Sayfa 6
Dünya debdil oldu durum değişti.
Kimi aya gider kimi cennete.
Dünya güzellendi itibar düştü,
Anne baba yoksun kaldı hürmete.
Bin dokuzyüz altmışyedi yılında
Çirkin sözler gezer halkın dilinde
Ud edep kalmadı kızda gelinde
Allah birdir Peygamber Hak
Rabbül alemindir mutlak
Senlik benlik nedir bırak
Söyleyim geldi sırası
Kürt'ü Türk'ü ve Çerkes'i
Hep Adem'in oğlu kızı
Beraberce şehit gazi
Annesini mutlu edene Peygamber hırkası giydirilir “
"A Clockwork Orange"
'İyilik içerden gelir; özgürce seçmek demektir. Bir insan seçemezse, artık insan değildir.'
Sayfa 169Kitabı okudu
Yağmurun tesiri için arsanın terbiyesi gerektiği gibi, feyzin tesiri İçin de kalbin terbiyesi gerekir. Bu terbiyeyi Nebîler yaparlar. Onların olmadığı zamanlarda ise bu kudsî görev Nebilerin vekili olan kâmil insanlarındır. Allah Teâlâ, âyette “...Ve onları temizleyecek (bir peygamber)..."(Bakara, 129) buyurur. Burada tezkiye Nebî’ye nisbet edilmiştir. Çünkü Hakk'a vasıtadır. Velî de böyle olup, Resûl'e vasıtadır.
Bursevî, Kitâbü’n-netîce, 75-76
Sayfa 64Kitabı okudu
Yine de Ümmetim dermisin.. Efendim.!
Ey Nur (a.s.m.)
Seni görmek için çöllere dökülüp gündüzün sıcağı tenimize, gecenin ayazı içimize değerken Veysel Karani gibi yol alamadık. Kalbimiz ürkek, içimiz seraplara takılmış, titrek adımlarla Selman-ı Farisî gibi her adımda sana ulaşmanın sevinciyle sarsılamadık. Bizi sana getiren yollara düşemedik. Yolumuz nefis çöllerine düştü. Benliğimiz ahir zaman fırtınaları ile savruldu. Madde ruhumuzda taş duvarlar ördü. Kalp kapıları şeytani soluklarla maneviyata mıhlandı. Sana gelmeye ayaklar ihtiyarını kaybetti.
