Her yerden her yere yağar
Bu dem yüzüm süre turam, her dem ayum yiŋi togar
Her dem bayram durur bana, yayum kışum yiŋi bahâr
Bulut gölge kılmayısar benüm ayum ışıgına
Hem gedilmez tolulugı, nûrı gökden yire dogar
Anuŋ nûrı, karaŋuyı* sürer göŋül hücresinden
Pes karaŋulık nûrıla bir hücreye nite* sıgar
Evvel ay niçe dogdıysa ayruk dolanmadı hergiz*
Eksilmedi ‘ömri anuŋ
"..
Sıradan insanlar, dünyadan ve lüksten uzak duran, günler boyunca ağzındaki sönmüş sigarasını körükleyen ya da bir salona ceketlerini düzenli bir şekilde iliklemeden giren, bu dehaları anlaşılmamış ulvi kişiliklere hemen deli sıfatını yakıştırırlardı. Bir gün uzun uzadıya boşluğu ölçtükten ya da X'leri Aa-Gg'lerin altına yığdıktan sonra, birkaç doğa yasasını çözümleyip, ilkelerin en basitini ayrıştırdılar ama aniden basit yapısıyla halkı şaşırtan, kafasını karıştıran yeni bir makine ya da fıçı arabası icat ettiler! Mütevazı bilgin hayranlarına gülerek şunları söyledi: "Ben ne yaptım ki? Hiçbir şey. İnsan gücü yaratmaz, yalnızca yönlendirir, bilimse doğayı taklit etmekten ibarettir."
Sayfa 209 - İş Bankası Yayınları, IX. BasımKitabı okuyor
Sosyal Medyadan Tanışıp Evlenmek
Ben tanışma şeklinin önemli olmadığını düşünüyorum. Ancak tanışma durumunu belirli şartlar ve sınırlar içinde tutmayınca kızlar mağdur oluyorlar. Mesela buradan birinin paylaşımlarını beğenip onunla muhabbeti ilerletiyorlar sonra bakıyorlar ki çocuk aslında bir persona çizmiş, gerçekte işe yaramaz bir tip. Kızların bir de evlenme isteği fazla
çoluk çocuğa karışmak vs. çoluk çocuğa karışmak..
az önce atmye para çekmeye gittim, dönerken 3-4 senedir görmediğim bir teyzeyi gördüm.. pazardan dönüyormuş, elinde pazardan aldıklarını içine koyduğu poşetler var.. beni görünce durdu, elindeki poşetleri yere koydu.. soluklandı önce..
sonra başladı anlatmaya, iyi olmuş beni gördüğü, hem ne zamandır beni görmüyormuş hem de beni görmesi sayesinde
Kadın, tahayyül yoluyla da hissedilir; büyük güzelliklerin görüntüleri yoluyla da. Ben onu ormanlarda İsa-Tann adım verdiğimiz günbatımını gördüğümde hissettim. Alacakaranlıkta, ellerinde fenerleriyle gölden dönen balıkçıları ve yeni doğan bebeğimin ayak parmaklarının bir dizi şekerkamışı gibi dizildiğini gördüğümde, içime dolduğunu hissettim. Onu her yerde görebiliriz.
O bize ses yoluyla da ulaşır; göğüs kemiğimizi titreştiren, kalbi heyecanlandıran müzik yoluyla; davul, ıslık, bağırma-çağırma yoluyla ulaşır; yazılı ya da sözlü ifadeler yoluyla gelir. Kimi zaman bir sözcük, bir cümle ya da bir şiir, bir öykü o kadar derinlikli ve berrak, o kadar yerli yerindedir ki, en azından bir an için, gerçekte özümüzün ne olduğunu ve gerçek evimizin neresi olduğunu anımsamamızı sağlar.
Bu geçici “vahşi tatlar,” esinlenmenin mistik havası sırasında ortaya çıkar-oo, işte burada; Aa, çoktan gitmiş. Bu vahşi ilişkiyi elde etmiş biriyle karşılaşıldığında, bu kadına duyulan özlem de açığa çıkar. Mistik ocak ateşine ya da düş kurmaya; hayatın yaratıcı boyutuna, ya-şamımızm en önemli eserine ya da gerçek aşklara çok az zaman ayırdığımızı kavradığımız anlar, ona özlem duyduğumuz anlardır.
Ayrıntı Yayınları
Bu durumu siz de yaşıyor musunuz? Bu konu da tek olamam:))
Kendime bir sayı belirlemişim(61) bu sayı belirleme nasıl oldu neden o sayı bilmiyorum sadece o sayı çıktığında kendime -aa bu bir işaret mi- diyorum :)) (neyin işareti orasıda meçhul)
Algıda seçicilik yaratıyormuşum aslında kendime, her o sayı çıktığında hafızam aşina olduğu sayıya kendini veriyor ve baktığım yerlerde hep o sayı 61... Telefonumun şarjına bakıyorum 61, plakalara bakıyorum 61 sayfa sayısına rastgele bakıyorum 61...
Oysa ki ben bu sayıyı değilde başka bir sayı olan 58'i seçseydim benim hafızam o sayıyı arıyacaktı.
Aslında olay şu, ben sürekli telefon şarjıma bakıyorum 30 da gorüyorum 18 de görüyorum hatta şu anda 29:) görüyorum ama beynim bunu kodlamadığı için fark etmiyor, çünkü kodlanan sayı 61. (Burdan trabzonlulara da selam olsun hiç gitmediğim bir yer oysa ki haahaha)
Nay göynüklülere virür haber
Nâlesi âşıklara kılur eser
Kamu göñüllerde makbûl olasın
Canlaruñ içinde menzil bulasın
Zâhirinde bâtınında sağı yok
Yir bulınmaz k’anda anuñ dağı yok
Yüregi binüm gibidür tolı baş
Lîki ben yaşluyam yok anda yaş
Gâh iñüldiyle dirilür gâh ölür
Yârdan ayru düşen eyle olur
Şerhâ şerhâ olupdur bu derdmend
Anuñ içündür teninde nice bend
Aşk derdi bes mübârek derd olur
Aña yanan şem’ gibi ferd olur
25a
aa lütfen yalnızca feminist kadına saygı
Ben geçen bu minvalde bir şey söyledimm diye bu sitede yerden yere vuruldum xd Çalışmak istemeyen,kocasının parası ile geçinmek isteyen kadınlar vardır.İnkar edilemez.
Ayşe Nur
@Aisenur_00
·20 May 19:32
“Koca parası yemek”diye saçma sapan bir söylev ortalıkta dolanıyor güya eşinin parasını harcayan kadınları küçümseyecekler ya!Bir de bunu en çok kadınlar yapıyor.Herhalde bu insanlar anneleri babalarının parasını yiyince de aynı şeyi düşünüyorlardır.Erkek karısının ve çocuklarının nafakasından sorumludur yani kadının harcadığı para da helaldir.Yani kadın eşinden ihtiyaçlarının karşılamasını bekleyince ayıp birşey yapmıyor.Tuhaf olan bu zihniyet flörtlerine içtikleri kahvenin hesabını ödetirler ama söz konusu hayat arkadaşları olunca birden bire parlıyorlar komik doğrusu:)