"Sen" diye seslendiği, okur değil, kendisidir. Kendi kendisiyle söyleşidir "Düşünceler" baştan sona. Kitap boyunca, Marcus Aurelius, kendi kendisine öğütler veriyor, uyarılarda bulunuyor. Bu da onun, kendini geliştirmek, hep Stoacı bir görüngeden, "bilge" kişi olmak için nasıl davranması gerektiği üstünde sürekli olarak düşündüğünü gösteriyor.