Tüm duygularımı o kadar abartılı yaşadığımı fark ettim ki... Birini seviyorsam doya doya seviyorum, bir şeye üzülüyorsam dibine kadar yaşıyorum acımı, bir şey hoşuma gidiyorsa sürekli onu düşünüyorum.. Benim de kanserim bu işte, sürekli duygularını abartmak.
İnsanoğlunun kalbinde zıt iki duygu vardır. Tabıı ki, başkasının sefaletine acımayan insan yoktur. Ancak kişi bir şekilde bu talihsizliğin üstesinden gelmeyi başarabildiğinde, bu sefer diğerlerinde bir hayal kırıklığı hissi doğar. Hatta biraz abartmak gerekirse, o kişiyi yine aynı talihsizlikte görmek ister insanoğlu. Sonra, farkında olmaksızın o kişiye karşı bir düşmanlık hissedilir.
İnsanları abartmak her zaman pişmanlık ve hayal kırıklığıyla sonuçlanır.
Bilinçaltı her şeyi kişisel olarak yorumlar. Bilinçaltının en büyük kaygı nedeni bireyin kendisidir ve başarısızlığı asla kabul etmez. Her şeyi abartmak ve abartarak ifade etmek bilinçaltının doğasında vardır. Çünkü en fazla altı yaşındaki bir çocuk gibi hareket eder.
