Ammar, her defasında iki kerpiç birden taşıyor, "Biri Rasulullah içindir, yeter ki o dinlensin!" diyordu. Kulaklarda Abdullah b. Revaha'nın şiirleri vardı:
"Tanyeri ağanıp şafak aydınlandığı sırada
Rasûlullah aramızdadır; hem de dilinde Kur'an
Sapkınlıktan sonra gönüllere hidayet yolunu gösterendir o
Ve her ne ki tebliğ ettiyse muhakkak vâkidir."