Japon Edebiyatında 'Uzakdoğu'nun Poe'su' diye anılan 
Edogawa Rampo, insanın en saklı duygularına ulaşan, gerçekler ve hayaller, rüyalar sınırlarında gerilim yüklü hikayeler anlatıyor bu kitabında.
Aynalarla kafasını bozan bir adam, yaptığı koltuklarla çok övünen ve bu koltuklara oturan insanlara aşık olan zanaatkar, gerçek aşkını bir resmin içinde bulan ve küçülüp resimde yaşamaya başlayan bir aşık, canı sıkıldığı için kendini sıradışı cinayet yöntemleri geliştirmeye adayan Bay T. ve daha nice absürt karakter kitapta sizleri bekliyor. İyi okumalar..
Ölüm meleği soruyor
İnsanlar neden sinirli anlamıyorum?
Bana gelince, karmakarışık duygulara gark olmuştum; hayatının böyle bir arafta yitip gittiğini ve dağıldığını görmek hem hazin hem absürt, hem de kafa karıştırıcıydı.
Notlarıma şu satırları yazmışım: "Etrafı bir unutma hendeği veya uçurumuyla çevrilmiş, tek bir varoluş anına hapsolmuş biri gibi... Geçmişi ve geleceği olmayan, sürekli değişen anlamsız bir āna sıkışmış bir adam."
Sayfa 51
"Freud'un absürt rüyalara dair verdiği örneklerin hepsinin ölüm ya da kayıp bağlamında gerçekleşmesi de kesinlikle dikkate değerdir."
Sayfa 106
Böylece absürt insan, özgür olmadığını anlar.
