“Bu dünya öyle bir yer ki… Sizi barıştıran her kimse, savaştıran da odur.
…Ve sizi her kim doyuruyorsa bilin ki aç bırakan da odur!”
Herkese merhaba
Bugün, yeraltı edebiyatının bence en iyi kalemi Hakan Günday’ın Zamir kitabıyla geldim.
Zamir, hayata gözlerini, zor bir coğrafyada, Türkiye – Suriye sınırındaki bir mülteci kampında açar. Annesi Zerre intihar ettikten sonra, daha küçücük bir bebekken kampta patlayan bir bombayla yüzünü kaybeder, uzun süren bir ameliyatın ardından hayata döndürülür. Hastane günlerinde kampı ziyaret eden ünlü bir oyuncu sayesinde, medyanın da ilgi odağı olur. Böylece hayatı kurtulan Zamir, kısa bir sürede birçok dili konuşabilen bir dünya vatandaşı olacak, savaşı durdurmanın yollarını arayan bir yardım kuruluşu için çalışacaktır.
Kitap, yeni bir bin yıla (2000) girmeye hazırlanan bir dünyada geçiyor.Politik, muhalif, gerçekçi ve sert bir distopik roman.
Muhalifliği bir hükümete, bir devlete değil. Bütün devletlere, milletlere,komple dünya düzenine karşı.
O dönem yaşanmamış olaylar kurgulanmış olsa da günümüze dair pek çok gönderme de mevcut.
Beni en çok Zamir’in çocukluğu, annesi Zerre’nin hikayesi ve yardım kuruluşlarının iç yüzü etkiledi. Yazar 
Yasir sözeri’ın kalemi yine şahaneydi.
Ne yazsam az kalacak bu romanı mutlaka okuyun derim
