Eser kısa bir girişin ardından röportajlarla devam ediyor. bu röportajları da yapılan çalışmalar, oluşan göç sonucunda ülkelerin tepkileri ve son olarak da kısa bir fotoğraf bölümü takip ediyor. 289 sayfadan oluşuyor.
Çin zulmünden kaçan insanların, nice zorluklarla ölümü göze alıp, kendi vatanını sevdiklerini bırakabilmeyi göze alıp, inançları uğruna, özgürlükleri uğruna ne zorlu yollarla başka ülkelere gidişlerini anlatıyor. Çoğunun asıl gelmek istediği yer Türkiye. Bu bizim için bir gururdur ve yapmamız gereken daha çok şeyin olduğunun habercisidir. Türk beklenendir. Umarım bir gün beklentilerine karşılık verebiliriz.
Baskı 2018 tarihli, eser içerisindeki haberler de genel olarak 2015-2017 yılları arasındaki haberler olduğundan eseri daha önce okusaydım daha faydalı olabileceğini hissettim. Her sayfasını ümitle, her yapılan çalışmayı heyecanla okurken bugün hala Çin zulmüne maruz kalan Uygur kardeşlerimizin olduğunu bilmek ve sürekli artan bu zulme bir el uzatamamak buhranıyla doldu içim. Nice çalışmalar, eylemler, programlar, konuşmalar yapılmış ama istenen sonuç alınamamış. Hala rahat evlerimizde oturup, isteğimizce hareket edip, (sözde) inancımızı yaşıyor olmamız gözümüzü gerçeklere karşı kör ediyor. Bizden yardım bekleyen o insanları görmezden gelmemize yetiyor. TÜRKSE TÜRK, MÜSLÜMANSA MÜSLÜMAN! Dualarımız, çalışmalarımız öz vatanımızda olan bütün kardeşlerimiz için.
Al bayraktan gök bayrağa selam olsun.
