Yazar, şiirler okur, içer; bir kadeh daha koyar, tekrar yazar.
Bazen okuduğu, bazen ise görüp beğendiği alıntıları, burada iz bırakmaları için paylaşır.
Kafamdaki binlerce düşüncelerden birini yakalayıp, terbiye edip cümlelerle hayat veremiyorum.
Belki de bu yazma fikri hiç de iyi değildi.
Beni iyileştirecek hiçbir şeyi hiçbir zaman sevmedim zaten.
Herkesin uyuduğu bir evde uyanık olmak, uyuyamayan insan için sorundur. Hareket alanı kısıtlanır, ses çıkarmamak için hassasiyet göstermek gerekir. Kimsenin hiçbir şey düşünmediği yerde ise düşünüyor olmak aynı etkiyi yaratıyor.
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Seni yaşar ve seni düşünürüm
Hayâl içinde perişan yürürüm
Sen de karanlığın sustuğu yerde
Beni unutma..
Arkadaşlarım adımı bilmezlerdi, çoğu kez “şair” diye çağrılardı beni. Türkçe öğretmenlerimin sevdikleri, fakat zaman zaman da yazdıklarımdan ötürü, şaşkınlığa düştükleri bir öğrenciydim.