Ne denli koyu bir geceyle sarılıyız! Ne çok acı ve zor yoldan geçiyoruz! Ruhumuz yerin dibindeki dehlizlerde nasıl da yolunu bulmaya çalışıyor! Sonsuz acılar içindeki kahraman, ölümsüz Odysseus! Buna karşın yürüyoruz, hep yürüyoruz; belimiz bükülüyor, bata çıka yürüyor, pislikten boğularak yüzüyor, kötülük dolu kaygan kayalara tırmanıyoruz. Ağlıyoruz, umarsızlığa kapılıyoruz, korkuyla haykırıyor, acıyla uluyoruz. Yine de durmuyor, yürüyor, acı çekiyor, dişimizi tırnağımıza takarak yolumuzda ilerlemeye çabalıyoruz.
Masallar
Acı nedir?
İnsanların sözleri mi?
Yoksa kalbimizdeki yaralar, kafamızdaki savaşlar mı?
Siz söyleyin, acı nedir?
Derinlik Sarhoşluğu
"Minicik bir acı hatırlatıyor benliğime kalbimin varlığını.
İyi olanlardan o kadar yoksun.
Bitap kalındı zamanla olanlardan."
Melek Zehra Balcı 
Şair Masası
Geceye bir teselli sözü bırakır mısınız? Sabaha uyanmaya umudum olsun.
Acı çektikçe insan olgunlaşırmış, Yalan be!
İlk önce kalbin kırılır, sonra çürümeye başlarsın.
Cemal Süreya
Birinin kızdığını görebilirim. Daha yakından bakarsam, korktuğunu, endişe duyduğunu, yalnız ve suçlu hissettiğini hissedebilirim. Kızgınlığının sadece bir dışa vurum olduğunu anlar, kızgın değil de acı çeken bir insan olduğunu fark edebilirim.
Erich Fromm
Bazen öylesine acı çekiyorum ki, üzerime çöken bu ağırlığın altına nasıl olup da ölmediğime şaşırıyorum.
Paul Auster
5 Mayıs ..3:25
Ve ben .okadar çok özledim ki sanki bir daha ,görmeyecekmişim gibi geçecek mi bilmiyorum bu sancı ,acı bitecek mi bir gün bir “kavuşmak kırk hasreti alnından vurur .”olurda kavuşursam sana kalbim. kırk hasret adına ,kırk kere öpeceğim .o güzel gözlerinden.ben yoruldum ama Seni beklemekten deyil seni sevmek ‘ten değil sana hasret kalmaktan yoruldum sana sarılmamaktan yoruldum gözlerinden öpememekten yoruldum” öyle yorgunum ki ,huzur bulamıyorum artık .nereye gitmek istıyorum ki ‘nereye gidebilirim ki .gittiğim her yerde sen varsın beynimde sen varsın sevdiğim ben sensiz yaşayamıyorum çok Büyük bir ızdırap bu…….
bu acı verici olsa gerek ...
Müəllifin Özündən
@muellifinozunden
·04 January 20:40
Niçin beni hep ikiye bölüyorsun?
Ve kendi kendimle mücadeleye mecbur ediyorsun?
Sayfa 214Kitabı okudu
yarasa'nın 21 şiiri
youtu.be/hkJQWf8MfDw?si=...
1
ölüm rengine bürünmüş
bir Ahmet Erhan portresi gibi
dolaştım kendi kıyılarımda
Gün ile gece, gerçek ile rüya birbirine karışıp terler içinde başını yastıktan kaldırıp gözlerini boşluğa diktiğin an bilinçli çektiğin ilk nefes ciğerlerini acıtıyor. İçinde dizginlenemeyen üstünü örtmeye çalıştığın ama herşeye rağmen var olan umut canlanıyor ama aldığın nefesten daha acı olan gerçek bilincinle beraber yavaş yavaş yüzüne vuruyor. Kim için bunca çaba, umut? Olmak istemeyen için mi? Acı nefesine acı içinde yutkunmayı da ekleyip çaresizliğin ve gecenin kasvetinin eline kendini yeniden bırakıyorsun. Aklı insanla en tehlikeli oyununu oynuyor.
05.05.24 02:20..
Yozgattan selam var
Diyarbakır'a
Herkesler oturmuş
Hallerimize ağlarlar
Tarla da ne işçi
Çadırlarda ne kimsecikler kaldı
Herkes senin telaşına düşmüş durumda.
Yozgattan haber var
Birinin elleri ötekinin ayakları tutmuyor
Birinin sancılar uyutmuyor
Ötekini gelememek
Yozgattan acı haber var
Diyarbakırdan'da
Hangisine yetişsinler garibanlar...