Oldest Acı Posts - 1000Kitap

Ne olurdu, seninle tatlılaşsaydım; yaşayış zaten acı. Ne olurdu, sen razı olsaydın benden de, herkes kızsaydı bana. Ne olurdu, seninle aram düzgün olsaydı da, bütün alemlerle aram açılsaydı, dünya yıkılıp yansaydı. Sen beni sevdikten sonra malın mülkün

Çalışkanarı Çiğdem Özdemir

@caliskanari·

10y

400 syf.

· Kitabı okudu

7/10 puan verdi

Liked

Kesinlikle ALIN ,okuyun,unutunca tekrar tekrar okuyun!!!! Kitabı Yahudi-Filistinli tarihini merak etttiğim için almıştım.Çoğu Türk müslüman gibi acı çektiklerini bilip tarihilerinden habersizdim.Sadece üzülüyordum Şimdi çoğu şeyi biliyorum.Kitap tarihsel açıdan yeterli ancak bence de Biraz Yahudi taraftarı bi anlatım sergilenmiş. Bu kitabı okurken gerçekten "İÇİM PARÇALANDI,ÇOK ETKİLENDİM." o sebeple tekrarlıyorum: ALIN... Yanlı olma kısmını boşverirseniz yinede Yahudilerin yaptıklarını da açıkca yazdığı için kendi fikrinizi oluşturabiliyorsunuz.Yani kitap sizi pek kendi fikrine çekmeye çalışmıyor.Arşivinizde mutlaka bulunmalı.

Limon AğacıSandy Tolan · Pegasus Yayıncılık · 20196.5k okunma

Reklam

Okuyan Adam

@Muazer·

10y

376 syf.

· Kitabı okudu

10/10 puan verdi

Liked

“En evvel bir kin gelip mıhlanmıştı yüreğime; nasıl olurdu, nasıl olurdu da anneciğim bu gencecik yaşında ve üstelik “bir tanem” dediği beni bırakıp gidebilirdi? Lakin anlam veremiyordum, kimeydi bu kinim? Beni bırakıp giden anneme mi? Beni bırakıp giden annemin hastalığını geç fark eden babama mı? Beni bırakıp giden annemin derdine deva bulamayan tabiplere mi? Beni bırakıp giden anneme bu yazgıyı takdir edene mi? Sonradan anladım ki, bu sorularımın hepsinde “beni bırakıp giden annem” diyordum; suçlu annemdi ve benim kinim annemeydi.” (MELEĞİN GÖZYAŞI-ARİFZADE) “Neden sonra yatağıma geçip uzandım. Gözlerimi odamın beyaz boyalı tavanına diktim. Dedemin bana anlattıklarının nasıl da bir kere daha bir damla gözyaşından bana yaşatıldığını düşünmeye koyuldum. Öylece uyuya kaldım. Rüyamda annem gelip başucuma oturdu. Narin eliyle saçlarımı okşadı. “Anneciğim” diye bağırdım hüzünle, “Anneciğim!” “Yavrum?!” dedi sevecen sesiyle, “sen bugün ağlamayı öğrendin; şimdiye dek yaptığın sadece gözyaşı akıtmaktı, lakin bugün şu masanın başında ağladın oğlum. Unutma ki, esneyen ya da gülen bir insan da gözyaşı akıtır ama ona ağlama denmez. İşte sen de şimdi ağlamayı öğrenmiş oldun bir tanem; dünya üzerinde acı çekmeyen çocuk yoktur. Japonya’da, Afrika’da, İskandinavya’da, dünyanın her yerinde, her zaman çocuklar üzülür. Ama unutma, ağlamayı öğrenen çocuk mutlu olmanın yolunu da bulmuş olur!” Bu benim son rüyamdı.” (MELEĞİN GÖZYAŞI-ARİFZADE)

Kırlangıç AğıdıEda Bildek · Nüve Kültür Merkezi · 20147 okunma

M.

@klayos·

10y

419 syf.

· Kitabı okudu

10/10 puan verdi

mükemmeldi.. edebiyatımızın mihenk taşlarından biri.herkes ana karakter mümtaz etrafında olayları takip eder ama asıl gerçek olan,acı çeken,devamlı arayan ama her defasında hayal kırıklığıyla aradığını bulamayan,romanın kalbi olmasa da damarları suat'tır.kötü görünen,anlaşılmayan kişidir..