Edebiyatın aşk, çelişki, acı, gözyaşı, intihar dolu derin yaşamı. En güvendiğim duygum, en sadık dünyam.
Sayfa 65 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
Çocukların;
"Yeryüzünde acı çekmeleri elbette babalarının yüzündendir, elma yiyen babaları yüzünden ceza görüyorlar..."
"Daha fazla acıyamaz."
Bunu düşündüğüm her seferinde daha çok fazla yaralanıp daha fazla acı çektim.
İnsanın ruhunu yücelten bir acı, ucuz bir mutluluktan daha değerlidir.
| Dostoyevski
O zamanlar fark edemediğim şey, acı veren bir şeye direndiğimiz zaman sıklıkla kaçınmaya çabaladığımız acının süresini uzattığımızdı. Bu şekilde yaparak sürekli acıyı zaman aşımına uğratırız. Ayrıca aradığımız şeyden bizi alıkoyan, arayışla ilgili bir şey daha var. Sürekli dışarıya bakarsak, hedefe ulaştığımızı fark edemeyebiliriz. Kendi içimizde değerli bir şey meydana geliyor olabilir fakat eğer uyumlu değilsek ve odaklanmazsak kaçırabiliriz.
Sayfa 10Kitabı okuyor
Acı
İki büyük Halife zamanında hiçbir noktası kararmayan mukaddes emanet Hazreti Osman devrinde solmaya istidat kazanır gibi oldu. Bütün büyük Sahabîlerle beraber Hazreti Osman'ı da bu acıyı duyanlar arasında görmeliyiz. Ne var ki, o, kıymette ve sırada üçüncü büyük Halife, bu hâli önleyebilmenin yalçın mizacına sahip değildir. Bu da onun başkaca büyüklüğünden eksiltmez.
Sayfa 13 - Büyük Doğu YayınlarıKitabı okuyor
"Geciktin; aylardır sesini duymadım... Nerelerde dolaşıyordun?"
"Ben her zaman yanındayım ama, sen beni unutuyorsun. Her zaman bağıracak gücüm yok; sen ise beni bırakmak istiyorsun. Ay iyidir, karlı ağaçlar iyidir, dünyadaki hayat iyidir ama, beni de unutma!.."
“Seni asla unutmam, biliyorsun. İlk günlerde gurbete çıktım, vahşi dağlarda dolaşıyor, vücudumu harap ediyor, uykusuz kalıyor, senin için ağlıyordum. Acı beni boğmasın diye şarkılar da uydurmaktaydım; ama şarkılar sefildi, soluk almam için acımı asla dindirmediler. Biri şöyle başlıyor bunların:
Ölümle yan yana gidişiniz,
O kayalıklı yolda.
O çevik gövdeleriniz.
Hayranlıkla izledim sizleri.
Şafakta uyanıp yola çıkan.
İki yabanördeği gibiydiniz.
Yine bitmemiş olan başka bir şarkıda sana şöyle bağırmaktaydım:
Ruhunu sıkı tut dostum,
Dağılmasın!"
Sayfa 343 - Can YayınlarıKitabı okuyor
" Bugünün en neşeli insanları, dünün en çok acı çekenleriydi. "
- Konfüçyüs
Kesinlikle..Kalbimi bırakıyorum buraya;
"Aramızdaki temel fark ne, biliyor musun? Sen insanlara baktığın zaman üniformalar, bayraklar ve din görüyorsun."
-"Peki, sen ne görüyorsun bakalım?"
_"İnsan, sadece insan. Seven, acı çeken, acıkan, üşüyen, korkan bir insan."
Acı çok beter bir şey.
Sayfa 118 - Domingo yayınları
" Hiçbir acı boşa gitmez ve her kayıp mutlaka kazanca dönüşür. İnsanın durumu, elinden oyuncağı alınıp, yerine gerçeğinin verilmesine ağlayan çocuk misalidir. Ahireti elde etmiş birinin dünyayı tamamen yitirmesi bir şey ifade etmez. "
Sayfa 184 - hayykitap
Acı ne kadar yakınsa davranışın tekrarlanma ihtimali de o kadar azalır.
Sayfa 222Kitabı okuyor
