Siz ey Müslümanlar! Suskun ve aciz, helak olmuş ölüler! Hâlâ kalpleriniz sızlamıyor mu, başımıza gelen bu acı felaketler karşısında? Bir halk yok mu? Hiç mi kimse yok, Allah için ve ümmetin namusu için kızacak? Şerefli direnişçilerken, bizleri katil teröristler olarak ilan edenlere karşı duracak! Bu ümmet utanmaz mı, şerefi çiğnenirken? Siyonist
Giriş
acı çekmek seni haklı çıkarmaz, acı çekmek senin narsist, opürtünist - makyavelist olmana neden olmamalı ve sen etik değerlerin ile var olmalısın, neden mi? çünkü sen ademoğlusun ve öyle olman lazım!!!
Acı, ey suskun yol arkadaşı anlatsana!
Nerelisin, oğlun kızın var mı,
Sağ mı annen baban?
Senin de yüreğin kanar mı,
Uzaktayken yakınlarından?
-Sonuç seçimlerde hep aynıdır: acı. Her neyi seçersen seç, seçemediğin hep üzüntü kaynağı olacaktır. Aklın hep o seçemediğinde kalacaktır. Hayatta her şey yüzde ellidir. Aklınla davransan yüreğin, yüreğinin sesini dinlesen aklın sana bu soruyu hep soracaktır. Seçemediğin hep acı verecek bu sabit. Acı hep olacak.”
-Bu kadar mı umutsuz yani? Güzel bir yanı yok mu bu seçimlerin?
-Olmaz olur mu? Var. Acını seçmekte özgürsün..🎬
Bile bile aynı kâğıdı açıyorum, kendimi sınamanın ağırlığı her gün artsa da.
Saat kaç olmuş... hâlâ bir çocuk yürümemiş sokakta!
Sabah da akşam da kül boşaltıyorum, yanan zamanın.
Tek tek kendi yazgımızı mı yaşayacağız, yoksa yazgılarımızın toplamından her birimize düşen parçayı mı yaşayacağız?
Hayır! Yazar havlu atmaz. Olsa olsa sükûtunu duvara asar, tüfek gibi, bakar.
Bir nidâ kadar gerekli bana, sinirliliğim sakinleştiriyor beni.
Alın yazıma sâdık kalmalıyım.
İki eliyle sıkıyordu başını, çatlamasın diye...
Çileyi çeken yazıyı yazandır. Bin çile de bin çeşit yazı demektir.
İnsan, yeryüzündeki garipliğini, sabaha girmek üzere olan ıssız bir sokakta daha iyi mi anlar gibi oluyor ne?
Ağlaya ağlaya yanına geldi zaman, diz dize oturup, teselli etti; n'apsın. İçinden, 'Amma da buldu ha adamını! ' da geçmedi değil doğrusu.
Ne durumda olursak olalım, bir müziğiz, insan kendi sesini dâima başkalarından önce işitir.
Herkesin, kendince bir çileye dayanabilme gücü de burdan gelir ya.
Elbette aynı şeylerle acı çekmek çok zor bir eylem.
Yüzünüze güller, dün gece çok okudum.
...
Uzak bir pencereydi, yeni kalkmıştım uykudan. Bir ağacın dalları Kâbe'ye bakıyordu.
Stop - zamanın da bir uğunması var ki doğrusu dayanamıyorum bakmaya, mekânda çünkü zamanla derin bağıntı içindedir ya herhalde sana göstermemeye çalışıyor.
İnsan yıkılan, kendi kendisiyle de burun buruna gelebilir bazen..
Nuri Pakdil 🫒🌿
kitabın içinden jane eyre sözleri
'beni kimler mi ayıplıyor? hiç şüphesiz, pek çok kişi... ve bana doyumsuz da diyeceklerdir onlar. ama benim bu konuda yapabileceğim bir şey yok: huzursuzluk benim doğamda var; öyle ki zaman zaman o yüzden bile acı çekiyorum...'
Sayfa 88Kitabı okudu
"Derin bir nefes alıp aşağı eğildim. Ardından kollarımı beline dolayarak göbeği göğsüme çıkıncaya dek onu yukarı çektim. Baş aşağı duruyordu ve o güzel vajinası tam ağız hizama gelmişti. Küçük bir çığlık atarak içgüdüsel olarak bacaklarını boynuma doladı.
Ah Tanrım, şu an onu bu pozisyonda tutarken bile kendimi kaybetmek üzereydim. Güçlükle
