"Kavga edecek kendinden daha dürüst, daha açık sözlü, daha çok hırpalayabileceğin, daha çok zarar verebileceğin birini bulamazsın"der ya şair.. Çok haklı.. Bulamıyorum..
Hatalarımı, günahlarımı, tavizlerimi,yürüdüğüm yolları, düştüğüm çukurları, kaybolduğum zindanları kim benden daha iyi bilebilir ki ?
Pişmanlıklarımı, heveslerimi, hayallerimi, zamanın bir yerinde bıraktığım umutlarımı kim anlayabilir benden başka ?
Bu yüzden kavga edecekse ilk önce kendisiyle edecek insan. Ayağına takılan ne kadar ağırlık varsa yakasına yapışacak, hesap soracak. Gözleri kan çanağına dönecek bir hiç uğruna ağladığı her bir an için. Yumruklarını sıkıca sıkıp bütün ama'larının yüzüne indirecek hızlıca.. Dürüstlük istiyorsan , ilk önce kendine olacaksın.. Gerekiyorsa, gerçekleri bir silah gibi kendi kafana, kendi yüreğine kendi ellerinle sıkacaksın.
Nedenini, niçinini, niyetini önce kendine itiraf edeceksin yaptıklarının . Bahanelere sığınmayacaksın öyle çocuk gibi. Bütün çuvaldızları kendine batırıp, bütün aynaları önce kendine tutacaksın.. Karşıya geçip sağındakine solundakine değil, önce karşıdaki sana bakacaksın.
Kimse seni senden daha iyi tanıyamaz, kimse seni senden iyi bilemez. Vicdanın sesini, nefsinin çığlığını kimse senden iyi duyamaz.
Evet belki üzer bunlar,kırar, düşündürür, belki yıpratır, hatta kahreder, yıkar.. Uykundan, yediğinden, içtiğinden eder insanı.. Etsin de zaten. Böyle dertler, böyle acılar iyidir. Silkeler insanı, kendine getirir.. Ne yapıyorum, nereye gidiyorum ben dedirtir insana..
| Huri Sultan|