Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Beni sanki Kazakistanın sonsuz bozkırlarındaki Sarı Özekte gezdiren oranın kasvetli havasını,tozunu,karını gözümün önüne getiren kokusunu duymamı sağlayan bir kitaptı. Kitap ana hattıyla bir zaman çizgisinde geçse de Abutalip’in can acıtan hikayesi ve neredeyse her toplumda görülen yozlaşmış bir siyasi dengesizliğin sonucunun en mazluma kesilmesini gözümüze sokan hikayesini;Raymalı Aga efsanesini,ayrıca Nayman Ana ve Mankurt destanına selam çakması,bunları romana birer merak ve geçiş unsuru olarak eklemesi de ayrı bir güzellik katmış. Okuyun,okutun.
Jack, Laurelyn'i görür görmez etkilenmiştir ve onunla birlikte olmak istiyordur. Bunun içinde Jack, Laurelyn bir teklifte bulunur, üç ay boyunca birlikte olacaklardır ve bunun yanında isimlerini kendi hakkında hiçbir şey bilmeyeceklerdir.
Yaşlı Adam ve Deniz
“Her şeyi ihtiyardı balıkçının -yenilgi nedir bilmeyen, neşeli, deniz rengi gözlerinden başka…”
Bu kitabı okurken kendimi her ayrıntının ince ince anlatıldığı sahnelerde, hızla giden bir trenin içinde duran küçük ve meraklı bir çocuk gibi hissettim. Etrafımda her şey hızla akarken, ben durup o çocukla beraber yaşlı adamı dinlemek istiyordum.
MARTİN EDEN ÜZERİNE
Hayatın içinden, realist konjonktürden gelen eserlere bayılıyorum Martin Eden kitabımız tam da bu minvalde bir eser. İnsanın doğasını apaçık ortaya koyan, teoride kulağa hoş gelen ama pratikte maalesef ki karşılığı olmayan zırvalardan uzak bir eser daha... Öteki ben Dostoyevskiciğimin Suç ve Ceza adlı eserinde dediği gibi
“ANAΓKH” Yunanca önüne geçilemez Kader anlamına geliyor.. Yazar tarafından Notre Dame Klisesi’nin duvarında fark edilince belki de önüne geçmeye çalışır kaderin..
Hayata belki de sağır kulağı, sırtındaki kamburu, çirkin yüzüyle üç sıfır geriden başlayan Kiliseye bırakılmış ve Rahibin öte dünyadaki günahlarına kefaret olsun diye büyütülmüş ama
Biraz durulsak mesela
Yormasa bu kadar insanlar
Bir sonraki durak huzur desek
Aynada gördüğümüz mutlu olmaya yetmiyor madem
O zaman dış güzellik yasaklansa da
Ruh güzelliğine geçsek..
Kitap hemen hemen her kadının kendinden bir şeyler bulabileceği bir kitap. Hayatımızın bizi acıtan yoran inciten yönlerini güldürürken düşündürmeye çalışmış. Takdir edilmeye, onaylanmaya,beğenilmeye ama özellikle de bir tutam sevgiye ne kadar muhtacız. Kitaptan çıkardığım anafikir ve bugüne kadar da kendime rehber edindiğimse şu: İnsan önce kendini sevmeli ki başkasını hem sevebilsin hem de sevilsin. Keyifli okumalar dilerim.
Aynı anda hem yüreğimi ısıtan hem de acıtan bir kitap okudum. Bazen bazı kitaplar çağırıyor insanı, bu kitabı bir sahafta gördüm, yazarın adını da hiç duymamıştım ama gördüğüm an evet işte bu okumam gereken bir kitap dedim. Yanıltmadı.
Yüzyıllar geçse de maalesef kadın üzerindeki güzellik algısı sadece biçim değiştirerek var olmaya devam ediyor. Hep kadının omuzlarına yük bindirilip belirli sınırlar çiziliyor. Kaşın gözün dudakların şöyle şöyle olmalı, belinin kıvrımı kalçanın ölçüsü böyle böyle olmalı. Evlenmelisin. Anne olmalısın. Aynı anda hem çekici gözükmek zorundasın hem de evin her işini eksiksiz yapıp babana ve kocana karşı susmalısın. Cümleler, görünüş biçim değiştirse de sonuç hep aynı oluyor.
Ben bir kadınım. İzmir'de yaşıyorum ve çoğu kadına göre çoğu tabuya uymak zorunda kalmıyorum. Ama hangimizin içinde bir korku olmuyor ki? Hangimiz içimizdeki kök salmış itaat etmek duygusuyla savaşmıyoruz ki. Ben bir kadınım ve benim bir kızım var. Büyüdüğüm tabular ve itaat etmek zorunda kaldığım emirlerle büyümesine asla müsaade etmeyeceğim.
Canımı yaktı bu kitap. Çünkü yıllar yıllar üstüne binmiş ama pek bir şey değişmemiş. Okunmalı, okunmalı mutlaka..
"Neresi olduğunu bilmediğim bir yerim sızlıyor."
Galiba kitabı okurken ve bitirdikten sonraki hislerimi en iyi anlatabilecek olan söz, yine kitapta geçen bu söz. Sızlayan kalbim mi, ruhum mu, geçmişim mi, yoksa geleceğim mi?.. Bilmiyorum ve kitabın oluşturduğu duygu yoğunluğuyla ilk kez bir incelemeyi ağlayarak yazıyorum. Çünkü
“ Ben barıştan mı bahsediyorum? Hangi barış?Belki onlar, erkekler için. Çünkü biz, kadınlar, her sabah eski ve bitmek bilmeyen bir savaşa uyanmaya devam ediyoruz” (s.117).
Dişi Aslanın İtirafı, Mozambik’in kuzeyine aslan saldırıları üzerine görevlendirilen bir avcı ve kardeşi bu saldırıların biri sonucu ölen bir kız olmak üzere iki anlatıcının gözünden bütüne ulaşmaya çalıştığımız bir hikâye anlatıyor. Kızın ailesinin hikâyesiyle beraber, Portekiz sömürgesi olan Mozambik’teki asimilasyon sürecine, dinlerin ve kültürlerin çatışmasına ve bir arada yaşamasına, iç savaş sonrasına tanıklık ediyoruz. Ama Mia Couto’nun asıl anlatmak istediği gerek bu toplumda gerekse bu toplum özelinden genele yansıtabileceğimiz kadın olmanın zorlukları. Çok çeşitli ama her biri yüreğinizi acıtacak birçok kadının yaşam savaşını anlatıyor; cinsel istismardan toplumsal cinsiyet rollerine, kadınlara dayatılan güzellik algısından psikolojik ve fiziksel şiddete kadar pek çok meseleye değiniyor. Yerel inançlar ve mistik kültürel unsurlarla harmanlanmış, büyülü gerçekçi bir tarzda aktarıyor bunları yazar. Şiirsel bir dille insanın içini çok acıtan hayatları sunuyor. Yer yer Pedro Paramo’yu anımsatan bir şekilde ölülerle yaşayanların bir arada bulunduğu, kimi zaman fantastik unsurlarla masalsı bir anlatımı olan bir kitap. Konu ilginizi çekiyorsa ya da büyülü gerçekçilikten hoşlanıyorsanız tavsiye ederim, çok hoşuma giderek okudum.
SPOİLER İÇEREN BİR YORUMDUR!
Kapak Kızı, Yeşil Peri Gecesi kitaplarının tamamlayıcısı Osman. Üçlemenin son vuruşu benim gözümde. Diğer kitapların da incelemesi yazılmalı ama benim için bambaşka olan Osman'ı anlatırken onlara da değineceğimden tek inceleme yapmak istiyorum.
Tamamen bir çöküş öyküsü, aşağıya doğru inen bir yaşamın yürek burkan
