... +107
Acıyı seven insanlar vardır aslında onlar acıyı sevmez sadece acıya alıştıkları için tepki vermezler gülümserler içlerinde fırtına kopar ama onlar susarlar. Çünkü bizim gibiler o fırtınayı dısarı aktardıgında insanlar konuşur çünkü onlar hep konuşur ve bu o fırtınayı içimizde kendimizi bitirmememize iter yanlıs yer yanlıs insanlar ve yanlıs olaylar.
Biraz muhabbet edelim; kendimizle,ruhumuzla,benliğimizle…
Kitaplığımın yanı başında yer edinmiş Nergis çiçeği birkaç tütsü kokusu biraz da farklı aromalarda mum… ruhuma yolculuğum tam da burada başlamıştı.
Sanki dar-ı dünyada kaybolmuş ruhumun suretini arıyordum. İnsan arayan ve bu arayışım belki yanı başımda bulunan bir şehirde ya da sokaklarını bilmediğim ülkelerde arıyor arıyordum. Boşluklar,
Acının tanımı yeniden yapılmalı!.. Zira, acıya dair hiçbir tanım Gazzelilerin yaşadıklarını anlatmaya yetmiyor.
Acı yaşanır ve elbette zamanla atlatılır. Geriye bakıldığında insanın unutamadığı an olan travma ortaya çıkıyor. Ecdadımızın genel konular üzerinde yazdığı birçok kitap var. Dikkatimi çeken ise iyiye, iyiliğe, insana ve insanlığa ait güzel duygulara yer verilmiş hep. Kitapların tamamını oluşturan hep güzel şeylere dair tecrübe, telkinat, tavsiye vs. Acıya dair koca kitaplarda bir paragraf veya en fazla bir sayfa yer verilmiş. Şimdi yazılan kitaplar çoğunlukla acıya dair. Bütün konuşmalar öfkeye dair. Bütün çığlıklar hep yaşanan acının sesleri. Güzel yürekli insanların ilk değil son duygularıydı acı. Son satırlara saklamışlardı acıyı. Öyle bir zamana denk geldik ki sondan başlıyoruz. Acıdan başlıyoruz hayata. Hapsoluyoruz farkında değiliz. Ne denir bilemedim. İyi insan olmak istesen bile acıtamamaktır.
İsmail Enç
Günaydın
Gerçeğin farklı açılardan da görülebilmesi, tek açıya dramatik olarak bağlı kalmamamizi işaret ediyor olabilir!
Bir insan, kötü bir şeye ömür boyu sabredemez,
Bu sebeble bedelini öne çekerek
durumu öne çekip hafifletmeye ya da sonlandırmaya çalışır.
‘’ ACIYI YAŞAYAN DİBİ GÖRÜR ‘’
Bir bedeli ne kadar ötelersek, o kadar büyür.
Misal
Çocuk, büyük annesinin cenazesine götürülmelidir.
Cenazeye katılmasını engellemek, çocuğa ileride daha büyük zarar