sana yüzlerce yeni ad verdim
bu kitapta ve hepsini
yeniden aldım senden
yavaşça
bana verdiğin kuğu küpelerini
çıkarır gibi.
ve bu kitabı
Rilke’nin bu dizesi gibi
kurguladım.
ve sonra
yatıyoruz sonra
aramızda bir yığın yaban kuğuyla.
BİR YIĞIN YABAN KUĞU
BİR YIĞIN YABAN KUĞU
ARDARDA
ARDARDA
Ad, kişinin tüm kimliğini içeren bir torba veya bavul gibi. Öldüğümüzde, kişiliğimize ilişkin tüm duyguları ve düşünceleri içeren bu bavuldan başka bir şey kalmıyor geri.
İlk duyulduğunda saygıdeğer bir ad ve soyadı gibi dursa da başlarına gelen lakapla her şey değişiyordu. Orospu Cevat Demreli, Kozan’ın Antalya’daki tek ahpariğiydi.
...
önceleri, her şarkıda bir ad koyarsın yaşamaya. gün geçtikçe, şarkı sözlerini bile duymaz insan. biriyle karşılaşırsın, geyikleri anlatır sana, destanları. âşık geyiklerin boynuzlarından kilitlenip öldüklerini duyarsın. insan olmak, o kadar da önemli gelmez artık. mazurka yapmayı bilmez kimse bu yüzyılda. o yüzden, tek başına kalırsın. ama yine de tek başına olduğuna inanamazsın bir türlü. hep ararız yani.
hep sanarız.
...
hiçbir şey beklemediğini söyleyenler en çok bekleyenlerdir aslında.