Öyle yorgunum ki! Bu kadar bitap düşmemin nedenini çözemiyorum. En önemsiz işler bile halsizleştiriyor beni. Şu an elimde bir iş olsa da yapabileceğime emin değilim. En fazla da bu fikir eziyor içimi.
Farid Farjad; "Sevmek, sıradışı ya da kahramanca şeyler yapmak değil, sıradan şeyleri hassasiyetle yapmaktır." demiş. Özen göstermenin inceliğine inanalım..
"Öyle bir noktadayım ki artık sadece uykumda kâbus gördüğüm zamanlara dönmek istiyorum. Çünkü şimdi gözümü her açtığımda zaten bitmeyen kâbusun içindeyim. Üstelik ayakta uyuyor veya yarı uyanık da değilim, sadece dalgın bir ölüyüm. "
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤ
Puslu bir yolda geleceğe doğru yürüyüşüm sürüyor bilemiyorum yıldızlardan mı bu beyaz mavi karışımı sisli ışık, yoksa umudumum bende kalmış son savaşçısı mı?