Herkese merhaba, nasılsınız? Savur Küllerini yanmış kitabını çok sevdim. Biraz yorum yapacağım sizlere. Kitap 349 sayfadan oluşuyor. Adal ve Erda’nın anlatımıyla okuyoruz. Genellikle Erda diyebiliriz. Akıcı, güzel bir anlatımı var. Öyle neşeli bir aşk hikayesi değil, aksine kitabın ismi gibi sizi yakacak bir hikayesi, kurgusu var. Adal karakteri herhalde benim bu sene en en sinir olduğum ve bir o kadar üzüldüğüm bir karakter oldu. Gerçekten bu kadar büyük bir aşkın sonunda böyle olması üzücüydü ama nedense onunda altından herhangi bir şey çıkabilir gibi geliyor. İkinci kitabı okuyup göreceğiz. Böyle size o duyguyu geçiren harika kitaplar vardı ya, bu kitapta öyleydi. Adal ile resmen oturdum ağladım bazı yerlerde. Erda’ya kendini bu duruma soktuğu için kızdım. Sizi kitabın içine çeken bir anlatımı olduğunu söyleyebilirim. Okurken kendinizi karakter ile bağ kurarken bulabilirsiniz. Biraz da konusundan bahsetmek istiyorum. Adal, eşi Esra’yı hastalıktan kaybetmiş ve tam bir yıl sonra eşinin tekrar evlenmesini isteyen vasiyetini öğrenir. Erda ise nişanlısı tarafından aldatılmış yaralı bir kadın. Adal’ın annesi ailelerinin yakın dostu oğlu ile evlenmesini isteyince kabul eder. Fakat Adal’ın kalbi hala ölen eşine aittir. Erda bir hayalet ile nasıl savaşabilir ve Adal’ı tekrar hayata döndürebilir? Sorunun yanıtı ve daha fazlası kitapta. Ben hemen ikinci kitaba geçiyorum. Sevgiyle kalın.
@otantik.kitap
Gülsüm Keklik
Savur Küllerini 
Gülsüm Bilgin
Sait Faik Adalı'ya büyük adamsın derseniz, o size;
- Yuuut! der.
Tornistan edebiyatı şeflerinden biri, Sait Faik için
henüz milli edebiyat yapmadığını söyledi.
Buna biz;
- Yuut! deriz.
Çünkü Sait Faik milli edebiyatın ta kendisini yapı-
yor. Tornistan muharrirleri lütfen anlamalılar ki millet milliyetçilikten ayrı değildir, Sait Faik milletin her ferdiyle; çöpçüden köylüye kadar "memleketin efendisi"yle alakadardır.
Sait Faik milli edebiyatı şatafatlı cümlede değil, hissi ve lisanı halkçı olan yazıda bulmuştur.
Sait Faik'te bu nevi yazının daniskasını bulursunuz.
Adalı'ya sen realistsin desem, o bana:
- Her sakallıyı baban sanma, der.
Mamafih Sait Faik realisttir.
Realizm bir kitlenin hissini, bahtını, hareketini hatta rüyasının mecmuunu (toplamını) toplayan tarzdır.
Cinnet, harikuladelik, realitenin bir parçasıdır.
Lafı uzatmayalım,
Adalı diyecek ki:
Realite amcanın malı mı?
Ben de mahcup olurum.
Sayfa 106 - Türkiye İş Bankası YayınlarıKitabı okudu
Necdet Adalı ve M. Esad Güven
"Mamak Cezaevi’nde fotoğraf çektirmek yasaktı. Sadece 1979 yılında üniversite imtihanına cezaevinden müracaat edecekler için vesikalık fotoğraf çekilmesine izin verilmişti. Necdet ile ben bu haktan faydalanarak birlikte fotoğraf çekilmiştik. Bu resim Necdet’in hayattayken çektirdiği son resim olmuştur."
ADALI VE BEN
Adalı’nın alnına yazmışlar denizi
Sonra çizgi çizgi kesmişler,
Gömleğine dikmişler
Adalı’nın.
Adalı’nın kentte durumu yaman..
Gömleğim deniz diyor
Sorunca
Herkes, hep bir ağızdan konuşuyordu hala. Benimle ilgilenen kimsecikler yoktu. Ben de aldırmıyordum zaten. Şinasi amcamı ve kendimi ihanete uğramış gibi duyumsuyordum. Özellikle de Hilmiye Teyze'nin kahkahaları kulaklarımda çın çın çınladıkça.
