Bazılarının ahmaklıkları, gözlerimi yaşartıcı. Niye derseniz, bana geldikleri komplimanlar, kendi içlerinde yıkıcı taarruzunu taşıyor. Bu adam, bir taraftan yeni doğmuş bir ''fikirsizlik'' fikrinin tellallığını yaparken, diğer yandan bana sataştığında, cevabımla o fikirsizliğinden sıyrılıp, kendine kisve bulduğu, karşıtında hayatını idame ettiriyor. Sonra... birkaç şey yazıyorsun, sloganla geliyor. Ee, senin söylemlerin kendinle çelişti, göremiyorsun. Ben yazsam, göremeyeceksin. Şayet ki, amacınız görmek, anlamak da değil. Öyle olsa, kudurmuş tazı gibi etrafa pisliğinizi kusup, baktın çıkar yolu yok kaçınmaya kalkmazsınız. Birkaç tane olay hakkında yazıyorsun, geneli standartlık idame ettiriyor zaten, sözüm bitti yaz babam ülkemizi kalkındıracak sözleri... ama ne sözler, bak bir görsen, ne insanlık yükünü taşır, ne de hak, hukuk, adalet üzerine tahliller. Öyle böyle değil :D Sokakta görsen adam zannedersin, ben etmem. İnsanlık tahlili yaparken toz bırakmaz kendinde, uygulamaya gelince, hah, bir de sen iki çift laf söylediğinde, ver yansın zorba literatür :D Şu belirttiğim yazının muhatabı kişilerin yapısına bakın, aynı tornadan, aynı zihin yapısıyla çıkmış kişiler. Hani, iyi olmaya, kimseyi kırmamaya çalışırsın, bir bakmışsın ki karşındaki ne kalp bırakmış ne vicdan :D Lafın yekûnu, herkese hak ettiği değer, ben slogan sıkmam öyle haybeye. Gerçekten de öyle.