Sophokles'in Kral Oidipus'u, adeta bir antik Yunan draması klişesi gibi: Kader, kehanet, lanet, körlük... Hepsi bir araya gelmiş, kral Oidipus'un başına bela olmuş.
Oidipus, babasını öldürmeye ve annesiyle evlenmeye mahkum bir adam. Ne kadar çabalasa da kaderinden kaçamıyor. Gerçeği öğrenmek istedikçe, daha da büyük bir acının içine sürükleniyor. Bilgi her zaman iyi bir şey olmuyormuş demek ki!
Hikayenin en etkileyici yönlerinden biri bence Oidipus'un kibri ve gururu. Kendini çok zeki ve güçlü sanıyor ama aslında kaderin kuklasından öte bir şey değil. Bu kibri de onu trajik bir sona sürüklüyor.
Yine de Oidipus'a üzülmeden edemiyor insan. Sonuçta istemeden de olsa büyük hatalar yapıyor. Kendi hatalarının bedelini bu kadar ağır ödemesi de kaderin adaletini sorgulatıyor.
Kral Oidipus, sadece antik Yunan tiyatrosu için değil, tüm dünya edebiyatı için önemli bir eser. Günümüzde de geçerliliğini koruyan bu trajedya, insanlığın ortak deneyimlerine dair derin düşüncelere sevk ediyor.
Eğer trajik hikayeleri seviyorsanız ve insan ruhunun karanlık köşelerini keşfetmek istiyorsanız, Kral Oidipus'u okumanızı kesinlikle tavsiye ederim.
