Tam neşeli bir şeylerden bahsedecek oluyorum ya bir yerlerim acıyor ya da acıdığını ben yeni fark ediyorum. İhtimaldir, tarihte de yeri vardır, bir gün dargınlar barışır ama ağrısı kalır kavganın.
Küsmedim ama kırıldım, korkmadım ama yoruldum, zamanla da yalancının teki oldum, kendi gözümden düştüm, bildiğimi sustum, hırsızların, çakalların, uğursuzların sofrasıyım, dağıldım. Böyle en yalın haliyle anlatabilene dek bekledim, sonunda neyi beklediğimi de unuttum.
Ama bence kötülüğün en belirgin nedenlerinden biri sevgisizlik. İnsanlar sevmeyi bilmiyorlar; yaşamı, başka birini, kuşu, çiçeği, böceği sevmeyi bir becerebilseler, dünya daha güzel bir yer olurdu.