Hiçbir zaman, Nurettin Bey'in (Nurettin Topçu) koltuğun arkasına yaslandığını görmedim. Böyle, hocasının karşısında iki dizinin üzerinde iki eli, dikkatle sorusunu sorar, dinler; not almaz çünkü eskiden sohbette not almak ayıp sayılırdı, sohbetin akışını bozduğu düşünülürdü.
"Söyleyin bakalım, bir daha yazayım," denmezdi.
Aklınızda kalırsa kalır, kalmazsa kalmaz, o adap vardı.