-Geleceğini nasıl görüyorsun Adele? +Bilmiyorum. Küçükken tek istediğim büyümekti... Mümkün olduğunca çabuk. Ama bütün bunların da anlamını bilmiyorum artık. Yaşlanıyorum. Geleceğimi büyük bir istasyonun önünde sıralarla ve banklarla dolu bir bekleme odası gibi görüyorum. Dışarıda, kalabalık insan grupları beni görmeden koşuşturuyor. Hepsinin acelesi var. Trene yetişiyorlar, taksi tutuyorlar; gidecek bir yerleri var, buluşacak birileri. Ve ben oturmuş bekliyorum.
Geleceğini nasıl görüyorsun Adele?
+Bilmiyorum. Küçükken tek istediğim büyümekti... Mümkün olduğunca çabuk. Ama bütün bunların anlamını bilmiyorum artık. Yaşlanıyorum. Geleceğimi büyük bir istasyonun önünde sıralarla ve banklarla dolu bir bekleme odası gibi görüyorum. Dışarıda, kalabalık insan grupları beni görmeden koşuşturuyor. Hepsinin acelesi var. Trene yetişiyorlar, taksi tutuyorlar; gidecek bir yerleri var, buluşacak birileri. Ve ben oturmuş bekliyorum.
-Neyi bekliyorsun Adele?
+Bana bir şeyler olmasını.
(La Fille Sur Le Pont, 1999)
La Sille Fur Le Pont, 1999- Köprüdeki Kız
Duyduğum her söze inanırım. Hiçbir başarı elde edemedim, hiç kimseye faydalı ya da kıymetli ya da mutlu ya da gerçekten mutsuz bile olamadım.
Sanırım bir şeyleri kaybettiğinde mutsuz oluyorsun... Ama kötü şans dışında hiçbir şeyim olmadı.
"Geleceğini nasıl görüyorsun, Adele?"
-Bilmiyorum. Küçükken tek istediğim büyümekti. Mümkün olduğunca çabuk ama bütün bunların anlamını bilmiyorum artık. Yaşlanıyorum.
