Bir gün keçisakallı bir adam getirdi gazeteye. “Bunun adı Vankadra” dedi. “Hem sihirbaz hem falcı. Yarın Yıldız Sineması’nda gösteri yapacak. Gazeteye bildirelim.” Ertesi gece hepimiz gittik gösteriye. Vankadra, seyircilerin geleceğini söylemeye başladı. O arada, biri, “Vankadra” dedi, “Antep’te daha kalacak mısın?” “Bilmiyorum” dedi Vankadra. “Belediyeden izin alabilirsem kalacağım.” Soruyu soran adam hışımla sahneye fırladı: “Ulan, naletoğlu nalet! Sen daha kendini geleceğini bilmiyorsun, bizim geleceğimizi nereden bileceksin!” Seyirciyi tutmasalardı, Vankadra hayatının sopasını yiyecekti orada.
“Bir konferansa gidip konuşanın dediklerini dinler veya bir konsere gidip müzik dinler ve o ortamdan aldığı enerjinin etkisiyle aniden farklı bir boyuta sıçrama yapabilir. Birden kendini çok mutlu ve aydınlanmış hissedebilir. Aynen, elektronun aldığı enerjinin etkisiyle farklı bir enerji seviyesine sıçrayışı gibi farklı ve yüksek bir gerçeklik katına sıçrayabilir. Bu duruma “hal yaşamak” adı verilmiştir. İnsanlar halden hale geçerler ama bu haller geçicidir. Bulundukları ortamın verdiği enerji ile kısa süre bir üst benlik katına sıçrarlar, ama o ortamdan çıktıkları anda eski benlik katları ne ise o kata geri dönerler.”
Sayfa 38Kitabı okudu
Manevi öğeleri ön plana çıkaran Atatürk, milleti; "zengin bir hatıra mirasına sahip bulunan, beraber yaşamak hususunda ortak arzu ve kabulde samimi olan ve sahip olunan mirasın korunması hususunda iradeleri ortak olan insanların birleşmesinden meydana gelen topluluğa millet adı verilir" şeklinde tanımlamıştır.
Sayfa 234Kitabı okudu
Ölmek Üzerine
Yaşamaya dair
Hepimizi bir endişe tutar
Adı ölüm olan
Bu ölümü karşılamak
Kimimiz için ömür boyu
Kimimiz için bir an sürer
Bazılarımız yaşarken
Her gün ölür
Bazılarımız sadece bir kez nefesini verir
Ne yaparsak yapalım
Ya da nasıl yaşarsak yaşayalım
Yaşamak yaşlanmaya
Yaşlanmak ölüme götürür hepimizi
Adı ölüm olan bu gerçeklikten
Kurtuluş da kaçış da
Yok ne yazık ki
✓Meselci
Tomris Uyar, 62 yaşında ayrıldı aramızdan; ama arkasında öyle bir şiir demeti bıraktı ki, kıskanılası… Hayatına giren iki şair, yani sevdiği adam Cemal Süreya ile hayat arkadaşı, gözbebeği, eşi Turgut Uyar ve ‘onu hep uzaktan ve platonik bir tutkuyla seven’ Edip Cansever anıldığında, onun da adı geçer oldu.
Tıpkı öykücü olmasına rağmen, II. Yeni Şiir Akımı denildiğinde mutlaka adının geçmesi gibi… Kolay bir şey değil üç büyük usta şairin aşkıyla yaşamak, onları yakasında madalya gibi taşımak.
“Tomris Uyar’ın yüreği öyle büyüktü ki, herkesle biraz paylaşmak istedi.”
Yaşar Kemal vefat ettiğinde Ekşi’de karaladığım yazım:
eserleri yediveren güle benzeyen yazarımızdır. bütün eserleri her okunuşta farklı bir insanlık değerini hatırlatır: vicdan, onur, gurur, cesaret gibi. tıpkı ‘’benim için dünya bin çiçekli bir kültür bahçesidir. bir çiçeğin bile yok olmasını, dünya için büyük bir kayıp sayarım.’’ demesi gibi onun eserleri de renk renktir. her mevsim ayrı kokuda,
AŞK İLGİYLE İLGİLİDİR
ÇOCUKLUK
Aşkın çocuklukla ilgili bir yanı olmalı. Çocukluk anıları ve acılarıyla ilgili bir yanı. Çocukluğunu anlatır her âşık ilkin, anılarını ve acılarını... Sonra bir şey olur, iyi ki olur, adı tutku, adı yakınlık, adı sıcaklık, onun olmak, onunla olmak... Herşey bir yana o bir yana olur. Acayip olur, olmak tuhaftır,