Merhaba
Klasiklerde ki tat, işleyiş bir başka güzeldir. Sindirerek okunduğunda zihinde kaldığını düşünenlerdenim.
Kitap, 1774 yılında -iki haftada- mektuplar halinde ve şiirsel bir dille yazılmış. Yazar 27 yaşındaydı ve kendi hayatından esinlenmişti. Yayımlandığında Alman toplumunu bir hayli etkilemiş, melankoliyi tetiklediği ve intiharların artmasına sebep olduğu iddia edilmiş-tir.
Yoruma dönecek olursam, ana karakterimiz Werther'in Lotte'ye olan imkansız aşkını anlatıyor. Fakat bir problem var ki, Lotte nişanlıdır. Ve fakat Werther Lotte'ye öyle bağlanır ki artık onsuz yaşamaktansa ölmeyi tercih eder. Bu süreçte karakterin duygu değişimlerini, düşüncelerini harikulâde işlemiş. Saplantı ve tutkusu da O'nu ele geçirince hayatı nasıl ızdırap ile doluyor tanıklık ediyoruz. Üzülerek.
Peki sen okurken düşündün mü?
Yanlış zaman yanlış kişi?
Doğru zaman doğru kişi?
Feyizli okumalar.
Nahif kalın.
Sizenot: eğer duygusal bir zamandaysanız okumayın.
Kendimenot: "onun ruhuna, karakterine hayranlık ve sevgi duymaktan kendinizi alamayacak, başına gelenleri duyunca gözyaşlarınızı tutamayacaksınız." Bu cümleyi unutmamaya devam et.
Sizenot: kimileri bu kitabı "ağlak" bulur. Ben buna sadece güler geçerim.
Kendimenot: eee yine oku toprakkız.
O zaman alıntı yerine şöyle sonlandırayım:
Adieu!
(: