Adınla Çağır Beni
Onu hep görüş alanımın içinde tutmaya çalışıyordum. Benimle beraber olmadığı zamanlar dışında, uzaklaşmasına hiç izin vermiyordum. Ve benimle beraber değilken, başkalarıyla da benim yanımdaki kişi olarak kaldığı sürece ne yaptığıyla pek ilgilenmiyordum. Senden uzakta bir başkası olmasına izin verme. Onun, daha önce hiç görmediğim biri olmasına izin verme. Bizimle, benimle olduğunu bildiğim yaşamından başka bir yaşamının olmasına izin verme. Onu yitirmeme izin verme.
Sayfa 44 - Sel YayıneviKitabı okudu
Adınla Çağır Beni
Onun üzerinde bir etkimin olmadığını, ona verecek hiçbir şeyimin, onu çekecek hiçbir özelliğimin olmadığını biliyordum. Ben hiçbir şey değildim. Bir çocuktum sadece.
Sayfa 44 - Sel YayıneviKitabı okudu
Adınla Çağır Beni
Kendimden nefret etmeme yol açtığı için ondan nefret ediyordum.
Sayfa 50 - Sel YayıneviKitabı okudu
Adınla Çağır Beni
Konuşmaz olduk.
Sabahları aynı yeri paylaşsak da sohbet boş ve eğretiydi. Gevezelik bile diyemezdiniz buna. Onu hiç üzmüyordu bu. Muhtemelen düşünmemişti bile.
Bir insan sizinle yakınlaşmak için her türlü cefayı çekerken, bu konuda en ufak bir fikrinizin olmaması ve iki haftayı geçtiği halde aranızda bir-iki sözcükten öte laf edilmemesinin bile kafanızı hiç kurcalamaması nasıl bir şeydir? Bu konuda bir şey düşünmüş müydü acaba? Yoksa kendisine hatırlatmam mı lazımdı?
Sayfa 51 - Sel YayıneviKitabı okudu
Adınla Çağır Beni
"Bence," dedim, onlar daha fazla ileriye gitmeden konuyu geçiştirmeye çalışarak, "hepimizin kendine göre bir isyan tarzı var."
Sayfa 53 - Sel YayıneviKitabı okudu
Adınla Çağır Beni
Sen benim vatana dönüşümsün. Seninle birlikteyken ve biz beraberken isteyeceğim başka hiçbir şey yok. Sen beni kimsem o, yani sen benimleyken olduğum kişi yapıyorsun Oliver.
Sayfa 54 - Sel YayıneviKitabı okudu