admiral914
@admiral9141
☆
☆
Düşündüğün bir şeyi unutabilirsin,
inandığın yol unutulmaz. ☆
☆
☆ ☆
344 okur puanı
Mart 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Şu an ben ne mutluyum ne de mutsuz. Sadece her şey geçip gidiyor.
Horiki ile birlikteyken, yürümekten yorulduğumuzda o garip sessizliklerden birine düşmemiz tehlikesi yoktu.
Bizi ayıran temel fark ise, benimkinden farklı olarak, onun soytarılığının tamamen bilinçsiz olması ve kendi trajik doğasından tamamen habersiz olmasıydı.
Okur Takip Önerileri
Okul sıkıcı. Bizim öğretmenimiz doğanın kendisi!
İlkokul, ortaokul ve lise hayatım boyunca şu "okul ruhu" dedikleri şeyin ne olduğunu asla anlamadım.
İnsanların soytarılığıma bakıp ardında gizlediği sefaleti görebilmesinden korkuyordum ve sürekli tetikte olmak zorunda kalmak istemiyordum.
Önden bakıldığında gülüyor ve insanları güldürüyor olsa da aslında böylesine melankolik bir kalbi barındırıyordum.
Kısacası, gerçek usta, başkalarının beklentileri tarafından en ufak bir şekilde etkilenmez.
Bir tür iç kanama gibi, içeriden ve akla gelebilecek en tatsız şekilde zarar verdiler bana.
İnsanlara karşı duyduğum korku en ufak bir şekilde azalmamıştı.
Ben rol yaparken neşeli bir şekilde yaşamaya devam ediyorum.
İnsan hayatı karşılıklı olarak kandırılıp hiçbir şeyin farkına varmadan birbirlerini incittiği ve bu tuhaflığın bariz bir şekilde ortada olduğu örneklerle dolu.
Hiçbir zaman adil yargılanmayacağımın çok iyi farkındaydım.
İnsanlardan yardım istemek mi? Gülünç bir fikirdi bu. Babama, anneme, bir polise, hatta hükümete başvurmuş olsam bile kendi bildiğini okumakta mahir bu insanlar sadece bir hikâye uydurup meselenin üstünü kapatmaz mıydı?
Şayet bende gerçekleri söyleme huyu olsaydı anneme ve babama gidip utanç duymadan onlara bu suçları anlatır ve yardımlarını isterdim. Ancak ben annemi de babamı da hiç anlayamazdım.