“ ‘Birinin diğerini sevme nedeninin, kusurları olabileceği hiç aklınıza gelmedi mi ?’ diye bağırdım ona çıldırmış gibi… “
Sayfa 257Kitabı okudu
“Hayat bana, bir şeylere duyulan sevginin bedelinin tüm karşılıksız sevgiler gibi günü gelince ödeneceğini öğretti.”
Sayfa 21Kitabı okudu
Vicente Aleixandre
Düzgün gölge.
Dilsiz ses.
Ay.
Ve o dinler.
Sayfa 142 - Alkım Yayınevi/Nisan 2004 Birinci BasımKitabı okudu
Nasıl verir insan elindekinden başkasını?
Sayfa 121 - Alkım Yayınevi/Nisan 2004 Birinci BasımKitabı okudu
Tanrım, ne de yapayalnız
bırakırız ölülerimizi!
Sayfa 111 - Alkım Yayınevi/Nisan 2004 Birinci BasımKitabı okudu
Ah! Zifiri karanlık gönlümün gecesi,
ne zaman sabah olacak?
Sayfa 95 - Alkım Yayınevi/Nisan 2004 Birinci BasımKitabı okudu
Kim gözyaşı dökmeye gelir
cansız bedenim üstüne
atılınca topraklar
unutulmuş çukurun başında ?
Sayfa 93 - Alkım Yayınevi/Nisan 2004 Birinci BasımKitabı okudu
Kim el uzatır
titreyen elimle ben,
tükenip gitmeden önce,
Sayfa 93 - Alkım Yayınevi/Nisan 2004 Birinci BasımKitabı okudu
Söyle bana, kadınım: Sevda unutulunca
bilir misin nereye yiter gider?
Sayfa 66 - Alkım Yayınevi/Nisan 2004 Birinci BasımKitabı okudu
Saklar gizemini karanlıklarda susarken,
susarak sakladığını sandığım şey
daha değerlidir bana söylediklerinden.
Sayfa 61 - Alkım Yayınevi/Nisan 2004 Birinci BasımKitabı okudu
söyle bana: Dokunup soluyuşum
düşte midir, yoksa bir çekişle
sen misin yollayan içeyim diye soluğunu bana?
Sayfa 54 - Alkım Yayınevi/Nisan 2004 Birinci BasımKitabı okudu
bugün onu gördüm... gördüm onu ve baktı o da....
Bugün ben Tanrıya inandım!
Sayfa 40 - Alkım Yayınevi/Nisan 2004 Birinci BasımKitabı okudu
Nereye baksam, ne yana döndürsem
bakışlarımı
o gözbebeklerinin alazlandığını görüyorum yeniden;
Sayfa 36 - Alkım Yayınevi/Nisan 2004 Birinci BasımKitabı okudu
Mavidir gözbebeğin ve eğer en dibinden
bir ışık noktası gibi saçılırsa bir düşünce,
benzetirim ben onu akşam göğünde
yolunu yitirmiş bir yıldıza.
Sayfa 35 - Alkım Yayınevi/Nisan 2004 Birinci BasımKitabı okudu