“O zaman sen izin verdiğin sürece seni hep senden daha fazla sevmek için var gücümle çabalayacağım. Bir insanın bir insanı benim seni sevdiğimden daha çok sevebileceğini hiç sanmıyorum. O yüzden lütfen bir dene. Ama yenilgiye hazırlıklı ol.”
“Gidiyorsun, değil mi?”
Net bir şekilde, “Hayır,” dedi.
Midemde umut kelebekleri uçuştu ama emin olmadan heyecanlanmaktan da korkuyordum. “Yarın mı gitmiyorsun yoksa bir süreliğine mi gitmiyorsun?”
“Sen beni kapının önüne koyana kadar gitmiyorum.”
Adriana Enriques'e yazarken "Gerçeğin ve güzelliğin peşinde koş mak, hayatımız boyunca çocuk kalmamızı sağlayacak bir faaliyet alanıdır;' demişti.
Profesör Hisakawa bize en tesirli zehirlerin psikolojik ve duygusal olanlar olduğunu öğretmişti.
Disiplinsiz bir zekâ yalnızca çile getirir.
Herkesin iyiliğini gözetiyorsan, her zaman kişisel ödünler verirsin.
Her yer sessizdi. Ama ne zamana kadar?
"Herhangi bir şeyi başaramamaktan hiç hoşlanmıyorsun Nova. Dahası, kaybetmekten nefret ediyorsun. Ama bir konuda başarısız olmak ve kaybetmek sandığın kadar korkunç değildir ve bunların anlamı senin düşündüğün gibi değildir. Bunlar insana özgü şeylerdir. Böyle öğrenirsin. En önemlisi de bu seni hep mükemmel bir galip olmaktan azat eder.”
“Elindekileri cepte saymak çok kolay, lanet olsun ki çok kolay,” deyip bana baktı. “Yoluna çıkan güzelliklerin her bir zerresinden keyif alacağına söz ver Nova, çünkü geçmişe dönemezsin, bunu gerçekleştirebilecek ne para ne de çaba var bu dünyada; bazen bir şeyin bitmesi, sürmesinden daha iyidir.”
“Gerçekten çok güzelsin,” deyip kendi kendine kıkırdadı. “Aşırı parlak telefon kılıfı kullanan bir kıza bunu söyleyeceğimi hiç düşünmezdim. Ama bundan daha gerçek olamazdı.”
“Seni iki dakika yalnız bırakmaya gelmiyor. İyi ki böyle bir niyetim yok.”
Gönül gezdirdiğim bütün konular geri çekiliyor bir dalgayla, bir avuç kum gibi bir avuç kadın kalıyor avucumda. Neden bilmiyorum ...
Amy Winehouse çalıyor tembel tembel. Billie Holiday' den sonra en tembel şarkı söyleme birinciliği onda.
Ondan seviyoruz kadını, çünkü şarkı umurunda değil, sesi umurunda değil, biz de umurunda değiliz; öyle söylüyor söyledi mi.
Yere oturup bacaklarını açmış, çamurdan köfteler yaparken, yanı sıra şarkı söylüyormuş gibi mırıldanan narkotik bir kız çocuğu. Tıpkı Billie gibi. Adriana Valeria gibi. Marianne Faithfull gibi. Janis Joplin gibi. Ve bu kadınlar üzerinden yazabilir insan kendi şahsi tarihini.
