“ Psikoterapide kişinin hayatı kısırdöngülerinden sıyrılıp ileriye doğru akan bir sürece dönüşmeye başladığında Mehteran yürüyüşünü hatırlayan bir örüntü izler; İki adım ileri, bir yada yarı adım geri. Belki de hayatın kendi öyle.”
“ Hayatın içine daldığımızda yaşanan trajediler ise zamanla tecrübeye dönüşebiliyor, acıtmış olsalar da , bir şeyler götürmüş olsalar da insana bir şeyler katarak.”
“ Yaşamak, bir de yaşamayı bilmek, bir de yaşamın değerini bilmek. Bir de görmek, evet, görmek, en iyisi bu. Bunu Dostoyevski kadar hiç kimse öğretemez bize. Dostoyevski her şeyin özüne götürür insanı , her şeyin özünü gösterir, olduğu gibi.”