emre koçak

emre koçak
@aemrekocak
küçük defterlerim vardır, genelde yazmak istediklerimi onlara yazarım
İnt. Dr.
Celal Bayar Üniversitesi
Manisa
Bandırma, 1999
54 reader point
Joined on March 2022
Her insanı seven birileri bulunur çünkü, budur dünyada kalan son adalet kırıntısı.
Reklam
İnsan yalnız yaşayınca, anlatmanın bile ne olduğunu unutuyor. İnandırıcılık da dostlarla birlikte ortadan kayboluyor. Olaylar da öyle. İnsan onlara da aldırmaz oluyor: Bir bakıyorsunuz konuşan insanlar beliriyor, bir bakıyorsunuz çekip gidiyorlar. Başını sonunu duymadığınız hikayelere dalıyorsunuz. Duyduğunuzu anlatın deseler, kötü tanıklık edersiniz. Ama buna karşılık kafelerde anlatılamayacak ve inanılmayacak ne varsa onu da görüyor insan.
Değişen benim sanıyorum. En kolay çözüm yolu bu. En tatsızı da bu. Bu ani dönüşümlere maruz kaldığımı kabul etmek zorundayım. Sık sık düşünen biri olmadığımdan, farkına varmaksızın, içinde bir yığın ufacık başkalaşım birikir ve sonra günün birinde gerçek bir devrim ortaya çıkar. Hayatıma tutarsız, çelişkili bir görünüm veren de budur.

Reader Follow Recommendations

See All
Olayları günü gününe yazmak daha iyi olacak. Açıkça kavramak için bir günce tutmalı. Önemsiz gibi görünseler de küçük ayrıntıları, olayları kaçırmamalı, özellikle hepsini sınıflamalı. Şu masayı, sokağı, insanları, tütün paketlerimi nasıl gördüğümü anlatmalıyım, çünkü değişen bu. Bu değişimin alanını ve özünü iyice belirlemeliyim.
Anneannemin Son Ölümü
“Ne olmuş?” “Anneannemiz ölmüş. Başımız sağ olsun.” “Oh my God!” Sırt çantamı alıp çıktım evden. Minibüse bindim, minibüsten inip otobüse bindim, sonra otobüs vapura bindi, vapurdan indi köprüden geçti, otogara girdi. Otogarda otobüsten indim çevreye baktım, tanıdık yerler değildi. Büfeye gittim, “Bu şehrin en işlek caddesi neresi acaba?” diye
Reklam
Reklam
373 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.